مستشرقان و پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله صفحه 236

پیامبر آماج حمله قرار گیرد،از او دفاع کنند و تجار مکه مایل نبودند با آغاز جنگ،در حق او لطفی کنند.مهاجرین برای جنگیدن پیمان نبسته بودند و بسیار برخلاف احساساتشان بود که به منزله اهالی مکه با اعضای قبیله خود و خویشاوندان همخونشان بجنگند.از آیات قرآن که پیروان محمد را به شدت در این باره ملامت می کند(بقره،آیه216؛حج،آیه38 و آیات بعد و غیره)می توان فهمید که مخالفت آنان تا چه حد باعث رنجش محمد شد. (1)

5-دفاع از اسلام و مسلمانان

مستشرقان واقع نگر جنگ های صدر اسلام را امری اجتناب ناپذیر برای حیات مسلمانان و اسلام می دانند.

جان دیون پورت،نویسنده کتاب عذر تقصیر به پیش گاه محمد و قرآن ضمن تشبیه رفتار پیامبر به رفتار حضرت موسی علیه السّلام در تبلیغ آیین آسمانی،اتهام نشر اسلام با زور و شمشیر از سوی حضرت محمد صلّی الله علیه و آله را رد می کند.او می نویسد:

همان گونه که حضرت موسی علیه السّلام شارع و ناشر قانون بود،برای نجات بنی اسرائیل از مصر به زور و قدرت متوسل شد و اگر چنین نمی کرد،به یقین نمی توانست قومش را نجات دهد.با این حال تاکنون هیچ کس یافت نشده که آن حضرت را متهم به جاه طلبی و قدرت خواهی کند.

حضرت محمد صلّی الله علیه و آله نیز برای وحدت جوامع پراکنده شبه جزیره عربستان-که به قبایل متعدد تقسیم بودند و اغلب با یکدیگر در حال نزاع و جدال بودند-راه دیگری نداشت،جز این که به عنوان راهنما و سردار آنها قیام کند و از قدرت نظامی استفاده نماید.به هر حال،وضع و رفتار پیامبر طوری بود