مستشرقان و پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله صفحه 255

را بیابند،اسیر کنند و در صورت مقاومت به قتل برسانند. (1)

4-جنگ با پیمان شکنان خیانت کننده:

خداوند جنگ با افراد پیمان شکن از مشرکان را مجاز می داند:

وَ إِنْ نَکَثُوا أَیْمانَهُمْ مِنْ بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَ طَعَنُوا فِی دِینِکُمْ فَقاتِلُوا أَئِمَّهَ الْکُفْرِ إِنَّهُمْ لا أَیْمانَ لَهُمْ لَعَلَّهُمْ یَنْتَهُونَ* أَ لا تُقاتِلُونَ قَوْماً نَکَثُوا أَیْمانَهُمْ وَ هَمُّوا بِإِخْراجِ الرَّسُولِ وَ هُمْ بَدَؤُکُمْ أَوَّلَ مَرَّهٍ أَ تَخْشَوْنَهُمْ فَاللّهُ أَحَقُّ أَنْ تَخْشَوْهُ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ* قاتِلُوهُمْ یُعَذِّبْهُمُ اللّهُ بِأَیْدِیکُمْ وَ یُخْزِهِمْ وَ یَنْصُرْکُمْ عَلَیْهِمْ وَ یَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُؤْمِنِینَ* وَ یُذْهِبْ غَیْظَ قُلُوبِهِمْ وَ یَتُوبُ اللّهُ عَلی مَنْ یَشاءُ وَ اللّهُ عَلِیمٌ حَکِیمٌ ؛ (2)و اگر پیمان های خود را پس از عهد خویش بشکنند و آیین شما را مورد طعن قرار دهند،با پیشوایان کفر پیکار کنید؛چرا که آنها پیمانی ندارند،شاید دست بردارند.آیا با گروهی که پیمان های خود را شکستند و تصمیم به اخراج پیامبر گرفتند،پیکار نمی کنید؟در حالی که آنها نخستین بار(پیکار با شما را)آغاز کردند.آیا از آنها می ترسید؟با این که خداوند سزاوارتر است که از او بترسید،اگر مؤمن هستید.با آنها پیکار کنید که خداوند آنان را به دست شما مجازات می کند و رسوایشان می سازد و سینه گروهی از مؤمنان را شفا می بخشد(و بر قلب آنها مرهم می نهد)و خشم دل های آنها را از میان می برد و خدا توبه هر کس را بخواهد(و شایسته بداند)می پذیرد و خداوند عالم و حکیم است.

5-جنگ با اهل بغی:

دفع آشوب ها و سرکوب یاغی گری های داخلی نیز از موارد دیگری است که اسلام جنگ را به عنوان آن مجاز می شمارد:

وَ إِنْ طائِفَتانِ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَیْنَهُما فَإِنْ بَغَتْ إِحْداهُما عَلَی الْأُخْری فَقاتِلُوا الَّتِی تَبْغِی حَتّی تَفِیءَ إِلی أَمْرِ اللّهِ فَإِنْ فاءَتْ فَأَصْلِحُوا بَیْنَهُما بِالْعَدْلِ وَ أَقْسِطُوا إِنَّ اللّهَ