مستشرقان و پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله صفحه 275

محمد!آیا گمان کرده ای که ما همچون قریشیم؟!پیروزی بر کسانی که آگاهی از فنون جنگی ندارند،تو را مغرور نسازد.اگر با ما به جنگ برخاستی،خواهی دانست که با هیچ کس چون ما نبرد نکرده ای! (1)

با این سخنان،دشمنی بنی قینقاع آغاز شد و هنگامی شدت گرفت که مردی یهودی به زنی مسلمان در بازار تعرض کرد.ماجرا از این قرار بود که زرگری یهودی در بازار،لباس زن مسلمان را که کنار مغازه ای نشسته بود،با شیطنت طوری به هم گره زد که وقتی آن زن برخاست،بدنش نمایان شد.در این حال یکی از مسلمانان آن یهودی را کشت و یهودیان نیز آن مسلمان را کشتند و به قلعه های خود پناه بردند.در پی این حادثه،آیه ای نازل شد:

وَ إِمّا تَخافَنَّ مِنْ قَوْمٍ خِیانَهً فَانْبِذْ إِلَیْهِمْ عَلی سَواءٍ إِنَّ اللّهَ لا یُحِبُّ الْخائِنِینَ؛ 2 و اگر از گروهی بیمِ خیانت داری،[پیمانشان را]به سویشان بینداز[تا طرفین]به طور یکسان[بدانند که پیمان گسسته است].زیرا خدا خائنان را دوست نمی دارد.

با نزول این آیه،پیامبر به سوی بنی قینقاع حرکت کرد و پس از محاصره و شکست آنان از مدینه بیرونشان کرد. (2)

غزوه بنی نضیر

عمرو بن امیه که از اصحاب رسول خدا صلّی الله علیه و آله بود،بی اطلاع از پیمان پیامبر با قبیله بنی عامر دو نفر از ایشان را کشت. (3)بنی عامر از پیامبر تقاضای خون بها

1- (1) .المغازی،ج1،ص176 و إمتاع الأسماع،ج1،ص122.
2- (3) .برای اطلاع از چگونگی این ماجرا ر.ک:المغازی:ج1،ص176-180؛السیره النبویه،ج2،ص47-49؛الطبقات الکبری،ج2،ص21 و22.
3- (4) .ر.ک:المغازی،ج1،ص346؛السیره النبویه،ج2،ص183؛الطبقات الکبری،ج2،ص39.