مستشرقان و پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله صفحه 303

شنیدن سخنان پیامبر گفت:«به خدا سوگند یا خدا را دیده ای یا با کسی ملاقات کرده ای که خدا را دیده است!سخن تو به حدی نیکو و زیباست که ما تاکنون مانند آن را نشنیده ایم!من اکنون قرعه می زنم که دین تو را بپذیرم یا بر آیین خود باقی بمانم.»ابوحرب قرعه زد و بار اول قرعه به نام کفر افتاد.تا سه بار قرعه را تکرار کرد و هر سه بار قرعه به نام کفر درآمد.سپس به پیامبر گفت:«همان طور که می بینی،قرعه فقط به نام دین خودم بیرون می آید»و مسلمان نشد! (1)

از این نمونه ها به خوبی برمی آید که پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله در صدد تصاحب مال مردم نبوده است،بلکه با تمام وجود برای هدایت آنان کوشیده است.اساسا جهاد برای وادار کردن مردم به ایمان طراحی نشده و ایمان آوردن راه و رسم خود را دارد.پیامبر اکرم طبق مأموریت از طرف خداوند مردم را با حکمت و اندرز به اسلام دعوت می کرد.البته جنگ و جهاد،در از بین بردن موانع و سرکوب مشرکان و کفاری که در صدد نابودی اسلام بوده اند،نقشی مهم داشته و در این حد در بقا و گسترش اسلام مؤثر بوده است.

مستشرقان منصف و عوامل گسترش اسلام

دسته ای از مستشرقان،گسترش اسلام را واقع بینانه بررسی کرده و نقش جهاد را در آن بسیار محدود دانسته اند.برخی از اظهارات این گروه به اختصار در پی می آید.

گوستاولوبون می نویسد:

زور شمشیر نیز موجب پیشرفت قرآن نگشت.زیرا رسم اعراب این بود که هر جا را فتح می کردند،مردم آن جا را در دین خود آزاد می گذاردند.این که مردم مسیحی از دین خود دست برمی داشتند و به دین اسلام می گرویدند و