مستشرقان و پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله صفحه 32

یا تنها از رهگذر تاریخ آنها به این عرصه گام نهادند و از این رو در واقع متفکر نبودند.بیشتر در وهله نخست میسیونرهایی بودند که اسلام را برنتابیده و خواهان اثبات کذب آن بودند.البته استثناهای ناچیزی هم در کار بوده است. (1)

البته این مطلب به معنای متهم کردن همه مستشرقان به غرض ورزی نیست؛چه این که در میان آنان اندیشمندان منصف،فراوان وجود دارد.منتقدان به شرق شناسی نیز به این مطلب معتقدند. (2)

7-عدم درک اسلام واقعی

وجود مذاهب و فرقه های مختلف اسلامی و عدم تفکیک بین آنها از مسائلی است که در داوری های غیرعلمی مستشرقان بی تأثیر نبوده است.چون گاه دیده می شود که بعضی از اسلام شناسان غربی درباره یک مسئله بر اساس تفکر یک مذهب خاص از مذاهب اسلامی اظهارنظر می کنند و آن را درباره دیگر مذاهب تعمیم می دهند و این امر موجب پاره ای لغزش ها و آراء سست گردیده است.

علاوه بر این،آنان به جای شناخت اسلام از طریق مطالعه مسائل اعتقادی و بنیادین،از مسائل فرعی و با روش تاریخ نگری شروع کرده اند.توضیح آن که اگر ما معارف اسلامی را مانند یک مخروط فرض کنیم،مسائل اعتقادی در رأس هرم قرار دارند.در صورتی که آنها به درستی فهم شوند،بسیاری از مسائل خود به خود حل می شوند،امّا اگر از قاعده مخروط شروع کنیم،مسائل زیادی برای ما مطرح می شود که به آسانی قابل حل نیست.مستشرقان روش دوم را انتخاب کرده اند و به همین جهت درک درستی از اسلام ناب ندارند.