بایدها و نبایدها در قرآن کریم صفحه 9

الغنی والفقیر»؛(1) یکی از فلسفه های روزه این است که غنی و فقیر یکی شوند. در حالت غیر از ماه رمضان ممکن است یک آدم فقیر یک غذای ساده بخورد و یک کسی هم ممکن است یک غذای گران بخورد، اما ماه رمضان این طور نیست بلکه هر دو مساوی می شوند. پس غنی احساس می کند با همه ثروت و امکاناتی که دارد مانند فقیر نباید چیزی بخورد و به خودش می آید و همین روزه باعث می شود، حالت انفاق و احسان به او دست بدهد. در واقع روزه یک حالت مانع شدن از بخل است. این که قرآن می فرماید: «وَمَنْ یُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولَئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ»(2) آنهایی که بخل نفس شان را کنترل می کنند رستگار هستند. روزه بخل را از انسان می گیرد.

2.یاد تشنگی و گرسنگی قیامت

یکی دیگر از اثرات و برکات روزه این است که انسان یاد تشنگی و گرسنگی قیامت می افتد. روزه باعث می شود انسان تشنگی و گرسنگی قیامت یادش بیفتد و موجب می شود قدری یاد معاد و مرگ در انسان تقویت شود. غرائزی در انسان وجود دارد که در ماه رمضان خیلی ها آنها را سرکوب می کنند، پس در بقیه أیام هم می توانند چنین کاری کنند.

3.همدردی با دیگران

یکی دیگر از اثرات و برکات روزه این است که انسان با دیگران