رساله حلال و حرام صفحه 25

جابر گوید: امام باقر(علیه السلام) اصحاب خود را وصیّت نمود و فرمود: هنگامی که چیزی بر شما مشتبه می شود توقّف کنید و به ما مراجعه نمایید تا ما برای شما شرح بدهیم آنگونه که برای ما شرح داده شده است، و اگر شما به این وصیّت عمل کنید و قبل از قیام قائم ما از دنیا بروید شهید خواهید بود ...(1).

امام باقر(علیه السلام) در تفسیرآیه «قُلْ هَلْ نُنَبِّئُکُمْ بِالْأَخْسَرِینَ أَعْمالاً الَّذِینَ ضَلَّ سَعْیُهُمْ فِی الْحَیاهِ الدُّنْیا وَ هُمْ یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُونَ صُنْعاً»(2)

فرمود: مقصود از این آیه علمای نصاری و عبّاد آنان و اهل شبهات و آراء باطل از اهل قبله و حروریّه و اهل بدعت هستند(3).

مؤلف گوید: حروریّه: خوارج اند، و اهل شبهات و آرای باطل از اهل قبله : صاحبان مسلک های باطل و بی مدرک می باشند.

قانع بودن به حلال

امام صادق(علیه السلام) می فرماید: رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) در حجه الوداع به مردم فرمود: جبرئیل امین در قلب من وارد کرده که هرگز کسی نمی میرد تا رزق خود را به طور کامل خورده باشد پس شما از خدا بترسید و زیبا و نیکو رزق خود را به دست آورید، و نباید کندی روزی [که امتحانی است برای شما] سبب شود که شما از راه معصیت [وحرام] روزی خود را به دست آورید، چرا که خداوند متعال ارزاق را از راه حلال بین مردم تقسیم نموده و از راه حرام تقسیم نکرده است، پس کسی که از خدا بترسد و صبور باشد، خداوند رزق او را از راه حلال می رساند، و کسی که پرده حیا را پاره کند و از

1- ... وعن أبیه، عن المفید، عن ابن قولویه، عن محمد بن یعقوب، عن علی بن إبراهیم، عن أبیه، عن محمد بن عیسی الیقطینی، عن یونس، عن عمرو بن شمر عن جابر، عن أبی جعفر علیه السلام فی وصیه له لأصحابه قال: إذا اشتبه الأمر علیکم فقفوا عنده وردوه إلینا حتی نشرح لکم من ذلک ما شرح لنا، فإذا کنتم کما أوصیناکم لم تعدوه إلی غیره فمات منکم میت من قبل أن یخرج قائمنا کان شهیدا ومن أدرک قائمنا فقتل معه کان له أجر شهیدین، ومن قتل بین یدیه عدوا لنا کان له أجر عشرین شهیدا. (همان، ح43)

3- ... وعنه عن أبی جعفر علیه السلام فی قوله تعالی: (هل ننبئکم بالأخسرین أعمالا الذین ضل سعیهم فی الحیاه الدنیا وهم یحسبون أنهم یحسنون صنعا) قال: هم النصاری، والقسیسون، والرهبان، وأهل الشبهات والأهواء من أهل القبله، والحروریه، وأهل البدع. (وسائل، ج18، ص126)