- انگیزه تالیف 1
- خطبه الکتاب 3
- آداب تجارت 4
- کوچک شمردن حرام و گنا ه 8
- تقوای حلال و حرام 11
- با حلال و حرام آزموده می شوید 13
- تجارت حلال و تجارت حرام 16
- برکات مال حلال 22
- پرهیز از شبهات ما لی و غیر مالی 23
- قانع بودن به حلال 25
- آسیب های حرام 27
- پاداش پرهیز از حرام 31
- نیّت گناه و حرام 34
- حبط اعمال با خوردن مال حرام 37
- مال امانت خداوند ا ست 41
- حرمت اسراف و تبذیر و تقتیر 42
- برکات قناعت و صبر بر حلال 44
- جمع مال و حسرت و عذاب 45
- دوری رسول خدا صلی الله علیه وآله از حرام 46
- حلال زاده و حرام زاده 49
- احکام ولد الزنا 50
- نطفه حرام ودشمنی با امیر المؤمنین وفرزندان او علیهم السلام 52
- تحلیل خمس برای پاک شدن نطفه شیعیان 56
- آثار نطفه پاک و حلال 58
- مستضعف در ولایت ا هل البیت (علیهم السلام) 60
- حلال وحرام دین خدا تغییر نمی کند 61
- در آخر الزمان حرام ها حلال و حلال ها حرام می شود 63
- اضطرار به خوردن حرام 67
- معنای «فی حلالها حساب و فی حرامها عقاب» 70
- بی اعتباری دنیا 72
- حلال بیّن و حرام بیّن و شبهات 73
- حلال مخلوط به حرام 74
- با مال حلال خود بهشت را خریداری کرد 76
- با نجات دادن یک بد هکار، در قبر نجات یا فت 78
- با مال حلال در بهشت خانه ای خریداری نمود 79
- ضمانت بهشت با ردّ مال حرام 80
- انفاق از مال حرام 83
- معنا ی «إنّما یُحلّل الکلام و یُحرّم الکلام» 86
- مفلّس وورشکسته کیست؟ 89
- محاسبه حق الناس در قیامت 91
- فرار بدهکاران در قیامت 95
- اشرافی گری و اسراف در مصرف مال 98
- کوچک شمردن حرام وگناه 102
- حرام و گناه قلب را سیاه می کند 103
- معا لجه گناه و حرام 106
- آثار گناه و حرام 107
- حلال خدا را بر خود حرام نمود 114
- ما ه های حرام 118
- حرام بودن صدقات بر بنی هاشم 121
- زن هایی که ازدواج با آنان حرام است 125
- محرمات احرام 128
- حرام های موقّت و منسوخ 132
- حج با مال حلال وحج بامال حرام 132
- هجرت های حرام 135
- ارتباط های حرام 138
- به ظالم اعتماد نکنید 145
- حفظ حرمت ها و شعائر اسلامی 149
- حرمت قرآن 152
- احترام و تعظیم امیرالمؤمنین(علیه السلام) 160
- حرمت فا طمه زهرا (علیهاالسلام) 165
- احترام به ائمه طاهرین (علیهم السلام) 169
- احترام به شهداء 172
- احترام به شیعیان و دوستان امیرالمؤمنین (علیه السلام) 177
- احترام به پدر و مادر 180
- مؤمن عادل کیست؟ 182
- احترام به مسجد 189
- بهترین ها 193
- بدترین ها 196
پس ما به آن حضرت گفتیم: یا رسول الله با این سخن ، ما هلاک خواهیم شد؟ فرمود: از اضافه غذا و اضافه خرما و آنچه می خورید و از لباس کهنه خود به فقیر بدهید، و آتش خشم خدا را خاموش کنید(1).
خداوند به داوود(علیه السلام) وحی نمود: تا به بنی اسرائیل بگوید: از راه حرام مال جمع نکنند، و اگر چنین کنند، من نمازشان را قبول نمی کنم ...(2).
رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: هر مالی که زکات آن پرداخت شود گنج محسوب نمی شود گرچه زیر هفت طبقه زمین باشد و هر مالی که زکات آن داده نشود گنج محسوب می شود گرچه روی زمین باشد(3).
دوری رسول خدا صلی الله علیه وآله از حرام
مرحوم ابن شهرآشوب در مناقب گوید : رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) هفت سال داشت که یهودیان گفتند : «ما در کتاب های خود یافته ایم که خدا محمّد(صلی الله علیه و آله و سلّم) را از حرام و شبهه دور می کند» پس او را امتحان کردند و مرغ مسمومی را برای ابوطالب آوردند ، و چون آن را مقابل قریش گذاردند ، قریش از آن خوردند و لکن دست رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) به طرف آن نمی رفت، پس یهود گفتند: این غذا حلال است و ما آن را به تو خواهیم خورانید . رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: اگر می توانید چنین کنید، و آنان هر چه کردند نتوانستند چنین کاری را بکنند چرا که دست های آنان به طرف غذا نمی رفت، پس مرغ دیگری را بدون اجازه مالک آن گرفتند و آوردند تا بعداً پول آن را بپردازند وچون رسول خدا(صلی الله علیه و آله وسلّم) لقمه ای از آن را برداشت ، از دست
1- ... واعلم أنّی سمعت أبی یحدّث، عن آبائه، عن أمیر المؤمنین (علیهم السلام) أنّه سمع عن النبی (صلی الله علیه وآله) یقول لأصحابه یوماً: ما آمن بالله والیوم الآخر من بات شبعاناً وجاره جائع، فقلنا: هلکنا یا رسول الله، فقال: من فضل طعامکم، ومن فضل تمرکم ورزقکم وخلقکم وخرقکم تطفؤون بها غضب الرب. (وسائل ج 17/209)
2- ... اوحی الله الی داود : قل لبنی اسرائیل : لا تجمعوا المال الحرام فانی لا اقبل صلاتهم واهجر اباک واخاک علی الحرام ... .(سعدالسعود ابن طاووس، ص48)
3- ... الحسن بن محمد الطوسی فی أمالیه عن أبیه، عن جماعه، عن أبی المفضل ابن محمد البیهقی، عن المجاشعی، عن الرضا، عن آبائه علیهم السلام قال: لما نزلت هذه الآیه (والذین یکنزون الذهب والفضه ولا ینفقونها فی سبیل الله فبشرهم بعذاب الیم) قال رسول الله صلی الله علیه وآله: کل مال یؤدی زکاته فلیس بکنز وإن کان تحت سبع أرضین، وکل مال لا یؤدی زکاته فهو کنزو إن کان فوق الأرض. (وسائل، ج6/16)