- انگیزه تالیف 1
- خطبه الکتاب 3
- آداب تجارت 4
- کوچک شمردن حرام و گنا ه 8
- تقوای حلال و حرام 11
- با حلال و حرام آزموده می شوید 13
- تجارت حلال و تجارت حرام 16
- برکات مال حلال 22
- پرهیز از شبهات ما لی و غیر مالی 23
- قانع بودن به حلال 25
- آسیب های حرام 27
- پاداش پرهیز از حرام 31
- نیّت گناه و حرام 34
- حبط اعمال با خوردن مال حرام 37
- مال امانت خداوند ا ست 41
- حرمت اسراف و تبذیر و تقتیر 42
- برکات قناعت و صبر بر حلال 44
- جمع مال و حسرت و عذاب 45
- دوری رسول خدا صلی الله علیه وآله از حرام 46
- حلال زاده و حرام زاده 49
- احکام ولد الزنا 50
- نطفه حرام ودشمنی با امیر المؤمنین وفرزندان او علیهم السلام 52
- تحلیل خمس برای پاک شدن نطفه شیعیان 56
- آثار نطفه پاک و حلال 58
- مستضعف در ولایت ا هل البیت (علیهم السلام) 60
- حلال وحرام دین خدا تغییر نمی کند 61
- در آخر الزمان حرام ها حلال و حلال ها حرام می شود 63
- اضطرار به خوردن حرام 67
- معنای «فی حلالها حساب و فی حرامها عقاب» 70
- بی اعتباری دنیا 72
- حلال بیّن و حرام بیّن و شبهات 73
- حلال مخلوط به حرام 74
- با مال حلال خود بهشت را خریداری کرد 76
- با نجات دادن یک بد هکار، در قبر نجات یا فت 78
- با مال حلال در بهشت خانه ای خریداری نمود 79
- ضمانت بهشت با ردّ مال حرام 80
- انفاق از مال حرام 83
- معنا ی «إنّما یُحلّل الکلام و یُحرّم الکلام» 86
- مفلّس وورشکسته کیست؟ 89
- محاسبه حق الناس در قیامت 91
- فرار بدهکاران در قیامت 95
- اشرافی گری و اسراف در مصرف مال 98
- کوچک شمردن حرام وگناه 102
- حرام و گناه قلب را سیاه می کند 103
- معا لجه گناه و حرام 106
- آثار گناه و حرام 107
- حلال خدا را بر خود حرام نمود 114
- ما ه های حرام 118
- حرام بودن صدقات بر بنی هاشم 121
- زن هایی که ازدواج با آنان حرام است 125
- محرمات احرام 128
- حج با مال حلال وحج بامال حرام 132
- حرام های موقّت و منسوخ 132
- هجرت های حرام 135
- ارتباط های حرام 138
- به ظالم اعتماد نکنید 145
- حفظ حرمت ها و شعائر اسلامی 149
- حرمت قرآن 152
- احترام و تعظیم امیرالمؤمنین(علیه السلام) 160
- حرمت فا طمه زهرا (علیهاالسلام) 165
- احترام به ائمه طاهرین (علیهم السلام) 169
- احترام به شهداء 172
- احترام به شیعیان و دوستان امیرالمؤمنین (علیه السلام) 177
- احترام به پدر و مادر 180
- مؤمن عادل کیست؟ 182
- احترام به مسجد 189
- بهترین ها 193
- بدترین ها 196
در تفسیر آیه«ثُمَّ لَتُسْئَلُنَّ یَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِیمِ»(1)
در تفسیر عیّاشی از امام صادق(علیه السلام) نقل شده که به ابوحنیفه فرمود : مقصود از «النعیم» به نظر تو چیست؟ ابوحنیفه گفت: «قوت از طعام و آب خنک» امام(علیه السلام) فرمود: اگر خداوند روز قیامت نسبت به این چیزها از تو سؤال کند ، حساب تو بسیار طولانی خواهد شد. ابوحنیفه گفت : فدای شما شوم پس مقصود از نعیم چیست؟ فرمود : ما اهل البیت آن نعیمی هستیم که خداوند بر بندگان خود انعام نموده است ، و به وسیله ما خانواده ، مردم الفت و برادری پیدا کردند، و خداوند آنان را برادر همدیگر قرار داد، بعد از آن که دشمن همدیگر بودند، و به وسیله ما آنان را به اسلام هدایت نمود، و این نعمتی است که قطع نخواهد شد، و خداوند از مردم نسبت به این نعمت سؤال خواهد نمود، بنا بر این مقصود از این نعمت ، اهل بیت پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) و عترت او(علیهم السلام) هستند(2).
و در تفسیر قمی نیز این معنا از امام صادق(علیه السلام) نقل شده، چنان که در احتجاج از امیرالمؤمنین(علیه السلام) نیز نقل شده است(3).
مرحوم صدوق در کتاب خصال با سند خود از اسحاق بن موسی از پدر خود از امیرالمؤمنین از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) نقل نموده که فرمود : در قیامت به کسی مهلت داده نمی شود تا از چهار چیز از او سؤال شود : 1- از عمر او، که در چه راهی تباه کرده است؟ 2- از جوانی او، که در چه راهی
1- (تکاثر/8)
2- ... والعیاشی عن الصادق (علیه السلام) أنه سأله أبو حنیفه عن هذه الآیه فقال له ما النعیم عندک یا نعمان قال القوت من الطعام والماء البارد فقال لئن أوقفک الله یوم القیامه بین یدیه حتی یسألک عن کل أکله أکلتها أو شربه شربتها لیطولن وقوفک بین یدیه قال فما النعیم جعلت فداک فقال نحن أهل البیت النعیم الذی أنعم الله بنا علی العباد وبنا ایتلفوا بعد أن کانوا مختلفین وبنا ألف الله بین قلوبهم وجعلهم إخوانا بعد ان کانوا أعداء وبنا هداهم الله للاسلام وهو النعمه التی لا تنقطع والله سائلهم عن حق النعیم الذی أنعم به علیهم وهو النبی (صلی الله علیه وآله) وعترته (علیهم السلام). (تفسیر صافی، ج5/369)
3- ... (ثم لتسئلن یومئذ عن النعیم) أی عن الولایه والدلیل علی ذلک قوله "وقفوهم انهم مسؤولون" قال: عن الولایه، أخبرنا أحمد بن إدریس عن أحمد بن محمد عن سلمه بن عطا عن جمیل عن أبی عبد الله (ع) قال قلت قول الله: لتسئلن یومئذ عن النعیم قال: قال تسئل هذه الأمه عما أنعم الله علیهم برسول الله صلی الله علیه وآله ثم بأهل بیته المعصومین علیهم السلام. (تفسیر قمی، ج2، ص440)