- انگیزه تالیف 1
- خطبه الکتاب 3
- آداب تجارت 4
- کوچک شمردن حرام و گنا ه 8
- تقوای حلال و حرام 11
- با حلال و حرام آزموده می شوید 13
- تجارت حلال و تجارت حرام 16
- برکات مال حلال 22
- پرهیز از شبهات ما لی و غیر مالی 23
- قانع بودن به حلال 25
- آسیب های حرام 27
- پاداش پرهیز از حرام 31
- نیّت گناه و حرام 34
- حبط اعمال با خوردن مال حرام 37
- مال امانت خداوند ا ست 41
- حرمت اسراف و تبذیر و تقتیر 42
- برکات قناعت و صبر بر حلال 44
- جمع مال و حسرت و عذاب 45
- دوری رسول خدا صلی الله علیه وآله از حرام 46
- حلال زاده و حرام زاده 49
- احکام ولد الزنا 50
- نطفه حرام ودشمنی با امیر المؤمنین وفرزندان او علیهم السلام 52
- تحلیل خمس برای پاک شدن نطفه شیعیان 56
- آثار نطفه پاک و حلال 58
- مستضعف در ولایت ا هل البیت (علیهم السلام) 60
- حلال وحرام دین خدا تغییر نمی کند 61
- در آخر الزمان حرام ها حلال و حلال ها حرام می شود 63
- اضطرار به خوردن حرام 67
- معنای «فی حلالها حساب و فی حرامها عقاب» 70
- بی اعتباری دنیا 72
- حلال بیّن و حرام بیّن و شبهات 73
- حلال مخلوط به حرام 74
- با مال حلال خود بهشت را خریداری کرد 76
- با نجات دادن یک بد هکار، در قبر نجات یا فت 78
- با مال حلال در بهشت خانه ای خریداری نمود 79
- ضمانت بهشت با ردّ مال حرام 80
- انفاق از مال حرام 83
- معنا ی «إنّما یُحلّل الکلام و یُحرّم الکلام» 86
- مفلّس وورشکسته کیست؟ 89
- محاسبه حق الناس در قیامت 91
- فرار بدهکاران در قیامت 95
- اشرافی گری و اسراف در مصرف مال 98
- کوچک شمردن حرام وگناه 102
- حرام و گناه قلب را سیاه می کند 103
- معا لجه گناه و حرام 106
- آثار گناه و حرام 107
- حلال خدا را بر خود حرام نمود 114
- ما ه های حرام 118
- حرام بودن صدقات بر بنی هاشم 121
- زن هایی که ازدواج با آنان حرام است 125
- محرمات احرام 128
- حج با مال حلال وحج بامال حرام 132
- حرام های موقّت و منسوخ 132
- هجرت های حرام 135
- ارتباط های حرام 138
- به ظالم اعتماد نکنید 145
- حفظ حرمت ها و شعائر اسلامی 149
- حرمت قرآن 152
- احترام و تعظیم امیرالمؤمنین(علیه السلام) 160
- حرمت فا طمه زهرا (علیهاالسلام) 165
- احترام به ائمه طاهرین (علیهم السلام) 169
- احترام به شهداء 172
- احترام به شیعیان و دوستان امیرالمؤمنین (علیه السلام) 177
- احترام به پدر و مادر 180
- مؤمن عادل کیست؟ 182
- احترام به مسجد 189
- بهترین ها 193
- بدترین ها 196
حرام، مرا سیر کردی و حق من را ضایع نمودی ، و فرزندان او می گویند : تو ما را هدایت و ارشاد نکردی و معالم دین را به ما یاد ندادی(1).
اشرافی گری و اسراف در مصرف مال
قطب راوند در کتاب «لبّ اللباب» از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) نقل نموده که فرمود : از مصرف های بی فایده و اضافی فرار کنید ، همان گونه که از حرام فرار می کنید ، و دنیا را ناچیز بدانید همان گونه که مردار را ناچیز می دانید ، و از گناهان و مصرف های فضول و تشریفاتی توبه کنید ، تا از عذاب شدید و سخت قیامت نجات یابید(2).
و فرمود : کسی به سعادت آخرت نمی رسد، مگر با ترک دنیا و دوری از [تشریفات] دنیا ، و من شما را وصیّت می کنم که دوست بدارید آنچه را خدا دوست می دارد و دشمن بدارید آنچه را خدا دشمنمی دارد .
امیرالمومنین(علیه السلام) در نامه خود به عثمان بن حنیف نوشت : آگاه باش که هر مأمومی را امامی است که باید به او اقتدا کند ، و از نور دانش او بهره مند شود ، و تو باید بدانی که امام شما از دنیا به دو قطعه لباس کهنه اکتفا نمود ، و از طعام و غذای آن به دو قرص نان قانع شد ، و البته شما طاقت آن را ندارید ، و لکن باید در ورع و تقوا و کوشش در عبادت و عفّت و سداد و درستی ، به من کمک بدهید(3).
و در خطبه دیگری فرمود : تو باید به پیامبر اطهر و اطیب خود (صلی الله علیه و آله و سلّم) اقتدا کنی و به او تأسّی نمایی ، چرا که اخلاق و سیره او اُسوه و مقتدای تو و هر مسلمانی است ، و محبوب ترین مردم نزد خداوند کسانی هستند که به پیامبر خود اقتدا کنند و به دنبال او حرکت نمایند ... تا این که فرمود : دنیا بر پیامبرخدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) عرضه شد و او نپذیرفت و چون او دانست که خداوند سبحان
1- ... قوله تعالی: (یوم یفر المرء من أخیه) الآیه. أی یهرب من أقرب الخلق إلیه لاشتغاله بما هو مدفوع إلیه، أو للحذر من مطالبتهم بالتبعات، یقول الاخ: لم تؤاخنی، والابوان قصرت فی برنا، والصاحبه أطعمتنی الحرام وفعلت وضیعت، والبنون لم ترشدنا ولم تعلمنا. (مجمع البحرین، ج2/379)
2- ... القطب الراوندی فی لب اللباب: عن النبی (صلّی الله علیه وآله) ، قال: «فروا من فضول الدنیا کما تفرون من الحرام، وهونوا علی أنفسکم الدنیا کما تهونون الجیفه، وتوبوا إلی الله من فضول الدنیا وسیئات أعمالکم، تنجوا من شده العذاب». (مستدرک الوسائل، ج12/54)
3- ... نهج البلاغه: فی کتابه إلی عثمان بن حنیف: «إلّا وإن لکلّ مأموم إماماً یقتدی به، ویستضئ بنور علمه، إلّا وإن إمامکم قد اکتفی من دنیاه بطمریه، ومن طعمه بقرصیه، إلّا وإنکم لا تقدرون علی ذلک، ولکن أعینونی بورع واجتهاد وعفه وسداد» الخبر. (همان)