اخلاق اسلامی صفحه 125

صفحه 125

رابطه مثبت عملی با آخرت دارای مراتبی است، و شدّت و ضعف در رابطه مثبت عملی با آخرت وابسته به حدّ انقطاع از دلبستگی به عالم طبیعت است. هر قدر حرکت نفس خالی از شوائب و انگیزه های مادّی باشد و دواعی حرکت جنبه انسانی و الهی داشته باشد و اعمال ارادی از وابستگی بیشتری به خواست خدای متعال برخوردار خواهد بود و در صورت انقطاع کامل شدیدترین مرتبه مثبت را خواهدداشت، و برعکس هر اندازه اعمال از انگیزه های طبیعی، حیوانی و دنیوی بیشتری برخوردار باشد رابطه مثبت ضعیف تر می شود تا جایی که رابطه مثبت به صفر می رسد بلکه احیاناً زیر صفر قرار می گیرد که در این صورت صفت کاملاً منفی پیدا می کند. به هر حال رابطه مثبت با آخرت زنده کننده عشق و امیدواری به لقاء خداونداست و ثمره این امیدواری عمل صالح(1) است، و بسوی او بالا میرود سخنان پاک و خوب، و عمل صالح را بالا میبرد(2). و آثار بسیار مثبت دیگری که در اخلاق شخص ظهور فعلی پیدا می کند.

رابطه منفی با آخرت

رابطه منفی با آخرت نیز دارای دو بُعد می باشد:

1

2

بُعد علمی بُعد عملی

بُعد علمی رابطه منفی با آخرت یا ابتدایی است و یا این که در ضمن رابطه منفی عملی با آخرت پیدا می شود.

بُعد علمی رابطه منفی ابتدایی اینست که شخصی که منکر معاد و حشر و نشر و در قیامت است دنیا در نظر او مقصد ذاتی و نهائی می باشد. و تمام شؤون زندگی و خواسته وجودیش را در محدوده اسباب دنیوی و وسایل مادّی طلب می کند. به عبارت دیگر انکار و تکذیب معاد نوعی شناخت را در مورد دنیا و زندگی در ذهن انسان به وجود می آورد. به این نحو که دنیا را به عنوان مقصد حقیقی می شناسد. حقیقت و واقعیت خویش را در شعاع دید دنیوی توجیه و تفسیر می کند. به گونه ای که تسلیم محض دنیا می گردد و هر مسأله ای که از مرز دنیا می گذرد و خارج از مرز حواس و مسائل دنیوی باید تحلیل شود؛ آن را به مسخره


1- (1) -... فَمَنْ کانَ یَرْجُوا لِقاءَ رَبِّهِ فَلْیَعْمَلْ عَمَلاً صالِحاً وَ لا یُشْرِکْ بِعِبادَهِ رَبِّهِ أَحَداً، سورۀ کهف، آیۀ 110.
2- (2) - إِلَیْهِ یَصْعَدُ الْکَلِمُ الطَّیِّبُ وَ الْعَمَلُ الصّالِحُ یَرْفَعُهُ، سورۀ فاطر، آیۀ 10.
کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه