تاثیر تغذیه بر اخلاق صفحه 7

«حِلّ به کسره حاء، به معنای حلال، استعاره از باز کردن گره و گشایش چیزی است. حلال آن چیزی است که از ممنوعیت بازشده است».(1)

بین کلمات «طیب» و «حلال» عموم و خصوص مطلق است، یعنی هر حلالی طیب است، اما ممکن است که برخی از خوردنی ها طیب، حلال نباشند. ممکن است یک خوراکی از لحاظ طعم، لذیذ و به عبارتی طیب و پاکیزه باشد اما به لحاظ زیانی که برای بدن دارد، خبیث باشد.(2)

امام رضا(علیه السلام) در حدیثی چنین می فرمایند:

«اسلام، هر آنچه را که برای سلامتی جسم و روان، خطرناک و زیان بار است، حرام دانسته و هر آنچه را که برای انسان لازم و مفید است، حلال برشمرده است».(3)

خَبیث

راغب می گوید:

1- . قرشی، سید علی اکبر، قاموس القرآن.
2- . معیارهای ضروری غذای حلال با نگاه به واژه خبیث، مرتضی، رحیمی، فصلنامه مطالعات قرآنی، سال دهم، شماره 38، تابستان 1398.
3- . «اعْلَمْ یَرْحَمُکَ اللَّهُ أَنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَتَعَالَی لَمْ یُبِحْ أَکْلًا وَلَا شُرْباً إِلَّا مَا فِیهِ مِنَ الْمَنْفَعَهِ وَالصَّلَاحِ وَلَمْ یُحَرِّمْ إِلَّا مَا فِیهِ الضَّرَرُ وَالتَّلَفُ وَالْفَسَاد» مُستدرک الوسائل، ج 16، ص 165.