مفاتیح الجنان بر اساس حروف الفبا صفحه 1757

فَکُنْ شَفِیعِی إِلَی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِی الْوُقُوفِ عَلَی قِصَّتِی هَذِهِ وَ صَرْفِی عَنْ مَوْقِفِی

هَذَا بِالنُّجْحِ بِمَا سَأَلْتُهُ کُلِّهِ بِرَحْمَتِهِ وَ قُدْرَتِهِ

اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی عَقْلاً کَامِلاً وَ لُبّاً رَاجِحاً وَ عِزّاً بَاقِیاً وَ قَلْباً زَکِیّاً

وَ عَمَلاً کَثِیراً وَ أَدَباً بَارِعاً وَ اجْعَلْ ذَلِکَ کُلَّهُ لِی وَ لاَ تَجْعَلْهُ عَلَیَّ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِین

ترجمه

پروردگارا من به قصد زیارت این پیشوای بزرگ دین که به امامتش مقر و معترفم و به فرض وجوب اطاعتش معتقدم آمده ام

به جانب مشهد او (و حرم شریفش) با گناه بسیار و عیوب و مهلکات معاصی و سیئات و خطاهای بیشمار و آنچه از اعمال زشتم که همه را تو می دانی آمده ام

در حالی که به عفو و بخشایش تو ملتجی شده و به حلم و بردباریت پناه آورده ام به امید کرم و رحمت نامنتهای تو ای خدا و التجاء به رکن رکین تو جسته ام و پناهنده به رأفت و مهربانی تو شدم

و شفیع خود آوردم ولی تو را فرزند اولیاء و دوست خاص تو فرزند خاصان درگاهت را و امین اسرار تو و فرزند امنای حضرتت

و خلیفه تو و فرزند خلفای تو که آنان را وسیله رحمت و خشنودی و ذریعه رأفت و مهربانی و بخشایش خود قرار داده ای