مفاتیح الجنان بر اساس حروف الفبا صفحه 1871

وَ لَمْ أَفِدْ إِلَیْکَ الْیَوْمَ بِعَمَلٍ صَالِحٍ أَثِقُ بِهِ قَدَّمْتُهُ وَ لاَ تَوَجَّهْتُ بِمَخْلُوقٍ أَمَّلْتُهُ

وَ لَکِنْ أَتَیْتُکَ خَاضِعاً مُقِرّاً بِذُنُوبِی وَ إِسَاءَتِی إِلَی نَفْسِی فَیَا عَظِیمُ یَا عَظِیمُ یَا عَظِیمُ اغْفِرْ لِیَ الْعَظِیمَ مِنْ ذُنُوبِی

فَإِنَّهُ لاَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ الْعِظَامَ إِلاَّ أَنْتَ یَا لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِین

ترجمه

ای خدا هر که در این روز تهیه دیده و ساز و برگ عید فراهم کرده

و مهیا و مستعد آن است که به دیدن مخلوقی رود به امید عطا و بخشش و فضل و احسان آنها

من هم ای سید من مهیا شده و ساز و برگ دیده و آماده و مستعد گردیده ام

به امید بخشش و جایزه و فضل و کرم و عطاهای تو

و در این صبحگاه من عیدی است از اعیاد امت پیغمبرت محمد صلی الله

علیه و آله