مفاتیح الجنان بر اساس حروف الفبا صفحه 686

آنان که به یاد خدا نماز بپا می دارند و زکات به مسکینان می دهند و کاملا به عالم آخرت یقین دارند

همانا آنان که ایمان به عالم آخرت نمی آورند (پس از اتمام حجت) ما اعمالشان را در نظرشان جلوه دهیم تا بکلی مغرور و گمراه شوند

آنها را هم (در دنیا) سخت ترین عذابست و هم در آخرت زیان کارترین خلقند

و ای رسول ما، آیات قرآن عظیم از جانب خدای حکیم به وحی بر تو القا می شود

به یاد آر هنگامی که موسی (وقت بیچارگی و درد حمل زن در آن بیابان سرد و ظلمت نوری دید

و) به اهل بیتش گفت مرا آتشی به نظر آمد می روم تا از آن به زودی خبری بیاورم یا شاید برای گرم شدن شما شعله ای برگیرم

چون موسی بدان آتش نزدیک شد او را ندا کردند که آن کس را که در (اشتیاق) این آتش است یا به گردش در طلب است (مقدمش به لطف حق) مبارک باد و منزه و بلند مرتبه خداست که آفریننده عوالم بی حد و نهایت است

(از آن آتش شجر طور ندا آمد) ای موسی همانا منم خدای مقتدر دانای درستکار

و تو عصای خود (و خودیت) بیفکن چون عصا افکند ناگاه موسی بر آن نگریست که به جنبش و هیجان درآمد چنانکه اژدهائی مهیب گردید، موسی از آن چنان بترسید که رو به فرار نهاد و دیگر واپس نگردید (در آن حال بدو خطاب شد) ای موسی مترس که پیغمبران در حضور من (از غیر من) هرگز نمی ترسند

(ستمکاران عالم باید بترسند) مگر کسی که چون ستم و کار بد کند به زودی (توبه کند و) آن بد را به نیکوئی مبدل گرداند تا خدایش ببخشد که همانا خدا بسیار به خلق آمرزنده و مهربانست