مفاتیح الجنان بر اساس حروف الفبا صفحه 769

حدیث الکساءِ

مقدمه

اسناد حدیث کساء: تاکنون در تحقیقات انجام شده درباره سند حدیث شریف کساء، چند سند به دست آمده که در ذیل به آن اشاره می شود: قدیمی ترین کتابی که تاکنون به دست آمده و در بردارنده ی بخشی از حدیث شریف کساء به شکل فعلی است، کتاب «غُرَر الاخبار و دُرَر الآثار دیلمی» -- ابومحمد الحسن بن محمد دیلمی ره صاحب کتاب ارشاد القلوب، از علمای بزرگ قرن هشتم هجری. -- است که محیی الدین غریفی -- از شاگردان مرحوم آیت الله العظمی خویی ره. -- در کتاب خود -- غریفی ، محیی الدین، آیه التطهیر، ص 88. -- حدیث کساء را به نقل از آن آورده و گفته که این نسخه را در کتابخانه ی شیر محمد همدانی دیده است. کتاب دیگری که تاریخ کتابت آن سال 1033 ه. ق است، در بردارنده ی متن و ترجمه ی حدیث شریف کساء است. نسخه ی خطی این کتاب در کتابخانه ی آیت

الله العظمی مرعشی نجفی ره به شماره ی 8954 موجود و از آن نگهداری می شود. کتاب دیگری که متن حدیث شریف کساء را روایت کرده منتخب طریحی است. -- برای مثال: علامه مجلسی ره بحارالانوار، ج 44 ، ص 242-244 ؛ بحرانی عوالم العلوم، ج 17، ص 101-104. -- فخر الدّین محمد طُرَیحی 979- 1085ه. ق از علمای قرن یازدهم و هم عصر علامه ی مجلسی و نویسنده ی کتابهای چندی از جمله مجمع البحرین، تفسیر غریب القرآن و ضوابط الاسماء و الرجال و … است. علامه ی مجلسی ره و علامه بَحرانی ره از کتاب منتخب طُرَیحی نقل حدیث کرده اند. -- مرعشی نجفی ره ، سید شهاب الدین، ملحقات احقاق الحق، ج2، ص 557. -- آیت الله العظمی مرعشی نجفی ره نیز او را بزرگ داشته و چنین ستوده اند: علامه ی جلیل القدر ثقه و ثبت، فخرالدین محمد علی الطریحی الاسدی النجفی ره ، صاحب مجمع البحرین. یکی دیگر از سندهای حدیث کساء مربوط به علامه شیخ عبدالله بحرانی ره صاحب کتاب عوالم العلوم است. ایشان در حاشیه کتاب عوالم نسخه ی میرزا سلیمان یزد سند حدیث کساء را چنین نقل کرده است: رایت بخط الشیخ الجلیل السید هاشم، عن شیخه السید ماجد البَحرانی عن الحسن بن زین الدین الشهید الثانی، عن شیخه المقدس الاردبیلی، عن شیخه علی بن عبدالعالی الکَرَکی، عن الشیخ علی بن هلال الجزائری، عن الشیخ احمد بن فَهد الحلی، عن الشیخ علی بن الخازن الحائری، عن الشیخ ضیاء الدین علی بن الشهید الاول عن ابیه، عن فخر المحققین، عن شیخه العلامه الحلی، عن شیخه المحقق ، عن شیخه ان نما الحلی،

عن شیخه محمد بن ادریس الحلی، عن ابی حمزه الطوسی صاحب ثاقب المناقب، عن الشیخ الجلیل محمد بن شهر آشوب عن الطبرسی صاحب الاحتجاج ، عن شیخه الجلیل الحسن بن الحسن الطوسی، عن ابیه ، شیخ الطائفه ، عن شیخه المفید ، عن شیخه ابن قولویه القمی، عن شیخه الکلینی ، عن علی بن ابراهیم بن هاشم، عن ابیه، عن احمد بن محمد بن ابی نصر البزنطی، عن قاسم بن یحیی الجَلاّء الکوفی، عن ابی بصیر، عن ابان بن تغلِب البکری، عن جابر بن یزیدَ الجُعفی، عن جابر بن عبدالله الانصاری عن فاطمه الزهرا سلامُ الله علیها بنت رسول الله صلَّی اللهُ علیه و آله. در این سند بزرگانی همچون سید هاشم بحرانی صاحب تفسیر البرهان ، شیخ حسن بن زید شهید ثانی ، مقدس اردبیلی، شیخ عبدالعالی کَرَکی ، علامه حِلّی و شیخ طوسی و صاحب دو کتاب از کتابهای چهارگانه شیعه یعنی الاستبصار و تهذیب الاحکام ، شیخ مفید ، ابن قولویه و شیخ کلینی صاحب یکی از کتب اربعه شیعه یعنی الکافی که حضرت مهدی عجّلَ اللهُ فرجَه در توقیعی درباره ی آن فرموده اند: «الکافی کافٍ لشیعتنا» قرار دارند و سند به جابر بن عبدالله انصاری ختم می شود که او نیز این حدیث شریف را از حضرت فاطمه زهرا س نقل می کند. آیت الله العظمی مرعشی نجفی ره در اهمیت این سند بارها می فرمودند: خدا عنایت بفرماید حدیث شریف کساء را در عوالم طبع شده زیارت کنم. کتاب دیگری که در آن از حدیث شریف کساء به شکل کنونی آن یاد شده، نهج الحُجَّه فی فضائل الائمَّه، نوشته ی علی نقی احسایی، از

علمای قرن دوازدهم هجری است. وی به هنگام نقل این حدیث می نویسد: «و رُوِیَ حدیثُ الکساءِ مِن طُرُقِنا مبسوطاً مشتملاً علی فضل شیعهِ آل محمَّدٍ ص» و این نشان دهنده ی آن است که راه های سندی متعددی برای این حدیث وجود داشته است. آیت الله العظمی حاج سید صادق شیرازی نیز حدیث کساء را به این طریق از جابر بن عبدالله انصاری نقل می کنند: عن والدی، عن الشیخ عباس القمی، عن المیرزا حسین النوری، عن الشیخ مرتضی الانصاری، عن المولی احمد النراقی، عن السید بحرالعلوم، عن الوحید البهبهانی، عن ابیه الشیخ محمد اکمل، عن المولی محمد باقر المجلسی ، عن ابیه المولی محمد تقی المجلسی، عن الشیخ البهائی، عن ابیه الشیخ حسین عبدالصمد، عن الشهید الثانی، عن احمد بن محمد بن خاتون، عن الشیخ عبدالعالی الکرکی، عن علی بن هلال الجزائری، عن الشیخ علی بن خازن الحائری، عن احمد بن فهدا لحلی، عن ضیاء الدین علی بن الشهید الاول، عن ابیه محمد بن مکی العاملی ، عن فخر المحققین عن ابیه العلامه الحلی، عن خاله المحقق الحلی، عن ابن نما، عن محمد بن ادریس الحلی، عن ابی حمزه الطوسی، عن محمد بن شهر آشوب، عن الطبرسی صاحب الاحتجاج، عن الحسن بن محمد بن الحسن الطوسی، عن ابیه شیخ الطائفه عن الشیخ المفید، عن الشیخ الصدون ، عن ابیه عن علی بن ابراهیم حیلوله و عن ابن قولویه، عن الشیخ الکلینی، عن علی بن ابراهیم ، عن ابیه ابراهیم بن هاشم، عن احمد بن محمد بن ابی نصر البَزَنطی، عن القاسم بن یحیی الحَذّاء الکوفی، عن ابی بصیر، عن اَبان بن تغلب، عن جابر بن یزید

الجُعفی، عن جابر بن عبدالله الانصاری ره جمیعاً عن سیدتنا و مولاتنا الصدیقه الکبری فاطمه الزهر س بنت رسول الله ص: اَنَّها قالت: دخل علیّ ابی رسول الله ص فی بعض الایام، الی آخِر الحدیث الشریف … از دیگرکتبی که حدیث کساء در آنها نقل شده است می توان به رساله ی آیت الله بافقی ره ، کتاب «مُلحَقات احقاق الحق» ، ج 2، ص 544 تا 557 اثر حضرت آیت الله العظمی مرعشی نجفی ، کتاب «آیه التطهیر فی احادیث الفریقین» سید علی موحد ابطحی ج 1 ص 43، من فقه الزهرا س جلد1، صفحه 53 نوشته ی مرحوم آیت الله العظمی سید محمد حسینی شیرازی ره و کتاب حسین علوی دمشقی اشاره کرد؛ که این امر نشان از اعتبار این حدیث نزد نویسندگان آن کتابها دارد -- حدیث کساء و آثار شگفت، سید علی ابطحی، ص 29 تا 35. -- . http: //www. sibtayn. com shdj سایت اینترنتی سبطَین ع ؛ نیز رجوع شود به: دایره المعرف تشیّع، جلد 14، مدخل "الکِساء و أسنادُهُ"، که اثری بوده است از مرحوم آیت الله مرعشی نجفی ره.

متن

عَنْ فاطِمَهَ الزَّهْراَّءِ عَلَیْهَا السَّلامُ بِنْتِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ: قالَ سَمِعْتُ فاطِمَهَ اَنَّها قالَتْ دَخَلَ عَلَیَّ اَبی رَسُولُ اللَّهِ فی ، بَعْضِ الاَْیّامِ فَقالَ

السَّلامُ عَلَیْکِ یا فاطِمَهُ فَقُلْتُ عَلَیْکَ السَّلامُ قالَ اِنّی اَجِدُ فی بَدَنی ضُعْفاً فَقُلْتُ لَهُ اُعیذُکَ بِاللَّهِ یا اَبَتاهُ مِنَ الضُّعْفِ فَقَالَ یا فاطِمَهُ ایتینی بِالْکِساَّءِ الْیَمانی فَغَطّینی بِهِ فَاَتَیْتُهُ بِالْکِساَّءِ الْیَمانی فَغَطَّیْتُهُ بِهِ وَصِرْتُ اَنْظُرُ اِلَیْهِ وَاِذا وَجْهُهُ یَتَلاَْلَؤُ کَاَنَّهُ الْبَدْرُ فی لَیْلَهِ تَمامِهِ وَکَمالِهِ فَما کانَتْ اِلاّ ساعَهً وَاِذا بِوَلَدِیَ الْحَسَنِ قَدْ اَقْبَلَ