مفاتیح الجنان بر اساس حروف الفبا صفحه 914

الْوَهَّابُ الْکَرِیمُ ذُو الْجَلاَلِ وَ الْإِکْرَام

ترجمه

نیایش پانزدهم

ای خداوند، حمد باد تو را، به سبب آن مایه از تندرستی که همچنان از آن بر خوردارم. و نیز حمد باد تو را به سبب این بیماری که در تن من پدید آورده ای.

ای خداوند، ندانم کدام یک از این دو حالت سزاوارتر به سپاسگزاری توست و کدام یک از این دو وقت به شکر تو اولی است،

آیا آن روزگاران تندرستی که مرا از نعم پاکیزه و گوارای خود روزی من ساختی و به طلب خشنودی و فضل خویش به تلاش وا می داشتی و برای فرمانبرداری خود توفیق می دادی و نیرو می بخشیدی،

یا اکنون که بیمارم و مرا به این بیماری آزموده ای و این دردها را چونان نعمتی بر من ارمغان داشته ای، تا بار گناهانم را که بر پشتم سنگینی می کند سبک گردانی

و از گناهانی که در آن غرقه گشته ام پاکیزه سازی و مرا به توبه هشدار دهی و یاد کرد نعمت قدیم را سبب زدودن گناهان کنی؟

ای خداوند، در خلال این احوال بسا اعمال پسندیده است که آن دو فرشته در نامه عمل من نوشته اند، اعمالی که نه هیچ دلی در آن اندیشیده و نه هیچ زبانی از آن سخن گفته و نه هیچ اندامی برای آن تحمل رنجی کرده است،

بلکه همه این ها فضل و بخشایش تو بوده است در حق من و احسان و انعام تو بوده است برای من.