- مقدمه دفتر 1
- حدیث 1
- مقدّمه مؤ لف 2
- دیباچه مترجم 3
- یادآوری 4
- بخش اوّل : تاریخ پزشکی 4
- فصل اوّل : پزشکی پیش از اسلام 5
- آغاز پیدایش دانش پزشکی 5
- رابطه علم پزشکی با سحر و کهانت 6
- دانش پزشکی در ملل گذشته 6
- پزشکی جاهلی 12
- پزشکان عرب در عهد جاهلیت 13
- زنان و پزشکی 15
- پزشکی در صدر اسلام 16
- فصل دوّم : پزشکی در دوره اسلامی (قرنهای اوّل و دوّم هجری ) 16
- عرب صدر اسلام و پزشکی 16
- نقش ملل غیر مسلمان در نهضت علمی 17
- پزشکی در قرن اوّل هجری 18
- مسلمانان و طب 21
- پزشکی در سخنان معصومین (ع ) 21
- حرکت ترجمه 23
- پزشکان عصر ترجمه 24
- شهرت یا واقعیت ؟! 24
- سیر تأ لیف و شکوفایی طب در میان مسلمانان 26
- تأ لیفات پزشکی و تأ ثیر آنها در نهضت اخیر 26
- پاره ای از نوآوریهای پزشکی مسلمانان 29
- نوآوریهای پزشکی ابن سینا 31
- داروسازی 33
- تحقیقات پزشکی مسلمانان 35
- آزمایش داروسازان 35
- فصل سوّم : پزشکی یکی از مظاهر تمدن 35
- امتحان پزشکان 36
- تخصص در پزشکی 37
- فراوانی پزشکان مسلمان 37
- زنان و پزشکی 37
- خدمات پزشکی و مسلمانان 38
- فصل چهارم : بیمارستانها 39
- رازی و تأ سیس بیمارستان 39
- بیمارستانهای صحرایی 40
- اولین بیمارستان در اسلام 41
- بیمارستانهای اورژانسی 41
- بیمارستانها در قرن اوّل و دوّم هجری 42
- جریمه اموی ! 42
- بیمارستانها در قرن سوم و پس از آن 43
- فصل اوّل : مسؤ ولیت پزشکی 44
- بخش دوّم : اخلاق پزشکی در اسلام 44
- احکام اسلام 45
- گستردگی قوانین اسلام 46
- حق تشریع از آن کیست ؟ 46
- فقیه و غیر فقیه 48
- طبیعت قوانین اسلام 48
- پزشکی و فقیه 49
- اهمیت پزشکی در اسلام 50
- پزشکی در اعتبار شرعی 50
- پزشک و تجارت 51
- وظیفه پزشک 51
- اجرت پزشک 52
- ضمانت پزشک نادان 53
- پزشکی در دایره تجارت 53
- زندانی ساختن پزشکان نادان 53
- ضمانت پزشک دانا 54
- دو روایتی که ربطی به ضمانت ندارند 55
- فصل دوّم : دانشجوی رشته پزشکی 57
- خصوصیات دانشجوی پزشکی 57
- دانشجو و تجارب پزشکی 58
- استفاده از معلومات غیر مسلمانان 59
- سوگند اسلامی برای پزشک 59
- فصل سوّم : پزشک و درمان 60
- وظایف پزشک 60
- فرق نگذاشتن پزشک بین ثروتمند و فقیر 61
- مداوای حکّام ستمگر 61
- سرعت در درمان 61
- تخصّص پزشک 63
- ابعاد و حدود خیرخواهی 65
- روحیه دادن به بیمار 66
- تقوای چشمی پزشک 67
- دارو و درمان 68
- از سفارشهای اهوازی 68
- روزه بیمار 68
- مدت درمان 70
- اسراف دارو 70
- فلسفه تجویز دارو برای مریض 71
- اشتهای بیمار به غذا 71
- حمل کردن دوا در مسافرت 72
- بیمار را مجبور به راه رفتن نکنید 72
- حفظ اسرار پزشکی 73
- عوارض جانبی دارو 73
- دقت کردن در معاینه بیمار 76
- ویژگیهای پزشک ماهر 76
- پزشک غیرمسلمان 78
- بیمارستان و خصوصیات آن 79
- فصل چهارم : پرستاری و بیمارستان 79
- سرآغاز 79
- بیمارستانهای نمونه 79
- ویژگیهای بیمارستان اسلامی 80
- پرستار در بیمارستان 90
- روابط پزشک با پرستار 90
- کالبد شکافی 101
- فضای عیادت 103
- فصل پنجم : عیادت بیمار 103
- عیادت مریض مستحب است 104
- اجازه بیمار برای عیادت 104
- زنان و عیادت بیمار 105
- طیّ طریق و عیادت بیمار 105
- عیادت ، هر سه روز یک مرتبه 105
- عیادت سه مرتبه باشد 106
- عیادت باید بعد از سه روز باشد 106
- از چه کسی باید عیادت کرد؟ 107
- اوقات عیادت 107
- عیادت کردن مردها از زنان 109
- هدیه به بیمار 109
- عیادت کردن از بنی هاشم 109
- عیادت کردن از نزدیکان و فامیل 109
- نباید نزد بیمار زیاد نشست 113
- نزد بیمار نباید از بلا و بیماری پناه جست 113
- مهربانی کردن نسبت به مریض 114
- آرزوی سلامتی و صحت 116
- دعای بیمار برای عیادت کننده و بالعکس 116
- دعای مساکین و فقرا برای مریض 116
- حضور مریض 117
- بعد از شفا یافتن ، به مریض چه باید گفت 117
- رعایت بهداشت در سطح وسیع 118
- فصل اوّل : مقدّمات 118
- بخش سوّم : بهداشت و سلامتی 118
- توجه 118
- بحث پیرامون ویژگیهای اشیا 119
- دورنمای بحث 120
- نظافت در تمام ابعاد 120
- مثالهایی برآنچه گذشت 121
- یک اشاره 123
- فصل دوّم : مسواک و خلال کردن 123
- سؤ ال و جواب 124
- دیدگاه ائمه معصومین در مورد مسواک 125
- مسواک کردن 125
- منافع مسواک و اوقات و کیفیت آن 129
- اگر مردم منافع مسواک را می دانستند 129
- خلاصه مطالب قبل 132
- مسواک کردن ، دندانها را سفید می کند 136
- مسواک کردن ، لثه را تقویت می کند 136
- مسواک ، مو را می رویاند 137
- رابطه مسواک با حالت روحی و عقلی و غیر از اینها 137
- آثار کثیف بودن دهان 138
- مسواک کردن ، نجات دهنده می باشد 139
- مسواک کردن با ریشه نی و ریحان و غیر از این دو 140
- خوشبو شدن دهان و فصاحت 140
- مسواک کردن با چوب اراک و مثل آن 141
- مسواک باید به طور عرضی زده شود نه طولی 143
- بعد از مسواک کردن ، مضمضه لازم است 143
- مسواک کردن در حمام 144
- مسواک کردن با گلاب 144
- مسواک در مستراح 145
- اوقات مسواک کردن و مسواک کردن روزه دار 145
- زخم شدن لثه 146
- مستحب بودن وضو هنگام طعام 147
- مسواک کردن و آلودگیهای خارجی 147
- مسواکهای مختلف و متعدد 147
- خلال کردن از نظر شرعی 148
- خلال کردن بعد از طعام 148
- خلال کردن برای مُحرِم 150
- فایده های خلال 150
- به حرج و سختی افتادن در ترک خلال 150
- وسایلی که استعمال آنها در خلال صحیح نیست 153
- خلال برای مهمان 155
- سخن آخر در اینجا 155
- محافظت کردن از لثه 155
- سخن پایانی 156
- پی نوشتها 167
- پی نوشتها 1 167
- پی نوشتها 2 183
و در روایت وارد شده که : ((حرجی نیست برای کسی که آنچه به واسطه خلال خارج شده ، بخورد)) . (593) این نظر دارد به حرج از جهت عقاب اخروی امّا حرج و ضرر دنیوی موجود است و به خاطر اینکه حرج دنیوی موجود است دراین روایت ذاتاً امر کرده به بیرون انداختن آنچه با خلال خارج می شود چه برسد به غیر آن .
و سرّ این موضوع واضح است ، همانا چیزی که در خلال کردن مستکره می باشد آن است که در بین دندانها از آن استفاده شود (آنچه در خلال مستکره می باشد این است که از گیاهی که خیلی سفت و سخت است در خلال کردن بین دندانها استفاده شود) و دندانها را در معرض آلوده کردن به میکروبهایی بکند که در آن مکانها پیدا می شوند که رسیدن به آن میکروبها با وسایل تنظیف مشکل است و شاید مطلقا نشود دسترسی به آنها پیدا کرد . امّا آنچه در جلو دهان و یا در باطن دهان و کنج دهان و اطراف آن یا در جایی است برای زبان ممکن است که خارج کند آنها را از اطراف دهان ، اینها در جاهایی واقع شده اند که اصلاً ممکن نیست که چیزی در آنها ثابت بماند و چونکه بزاق و آب دهان دایماً در دهان به وجود می آید هیچ فرصتی برای پوشیده شدن و زیادشدن هیچ نوع از انواع میکروبها پدید نمی آید .
دکتر پاک
نژاد ذکر کرده است هر کس چیزی که به وسیله خلال کردن خارج می شود دایماً بخورد بر چنین شخصی ترس آن داریم که به زخم اثنی عشر و یا زخم معده مبتلا شود . (594) و بخاطر همین ما تعجب می کنیم وقتی که روایت امام صادق (علیه السلام ) را می بینیم که می فرمایند : ((هیچ یک از شما انسانها غذایی که به وسیله خلال کردن از دهان خارج می کنید نخورید چون که مبتلا به دبیله می شوید)) . (595)
((دبیله )) یعنی آن سختی و جراحت و دمل بزرگی که در شکم به وجود می آید که غالباً منجر به کشته شدن شخصی که آن جراحت در او پیدا شده ، می شود . (596) و همین جراحت چیزی است که اکنون به زخم اثنی عشر یا زخم معده تعبیر می شود چنانچه معلوم است .
مضمضه کردن بعد از خلال
((مستغفری )) در ((طب النبی )) روایت کرده که حضرت فرمودند : ((بعد از طعام ، خلال و با آب مضمضه کنید چونکه مضمضه کردن با آب ، باعث صحت و سلامت دندانها می شود)) . (597)
و از امام حسین (علیه السلام ) نقل شده که حضرت امیرالمؤ منین به ما امر می فرمودند که هرگاه خلال کردیم ، آب ننوشیم تا اینکه سه مرتبه مضمضه کنیم . (598) این عمل بخاطر این است که خلال کردن به تنهایی کفایت نمی کند برای خارج کردن زیادیهای غذا از دهان و با مضمضه در بار اول ودوم تمام زیادیهاخارج نمی شود ، پس احتیاج به مضمضه کردن در دفعه
سوم دارد و این موضوع بخاطر این است که اگر زیادی غذا باقی بماند سیل میکروبهابا آن به معده داخل می شود که سبب بیماری فراوانی می گرددکه پیشتر گذشت .