- سخن ناشر 1
- اشاره 6
- اشاره 16
- اشاره 17
- همبستگی و رفاقت موجودات 18
- پرهای پرندگان و حیات انسان 19
- آب و حرارت 20
- باد و باران 21
- قارچ و جلبک 23
- گیاه و حیوان 23
- بدن انسان 27
- نیاز به معاشرت 27
- اشاره 29
- دو بُعد معاشرت 30
- اشاره 33
- اثرگذاری و اثرپذیری 33
- نمونه های تأثیرپذیری مثبت 36
- اشاره 36
- معاشرت در جهت هدایت 40
- واقعه ای عجیب برای مؤلف در نیشابور 42
- اشاره 48
- اثرگذاری محبوب در محب 48
- اثر گذاری پیامبر و اهل بیت علیهم السلام 50
- ارزش رفاقت صحیح 57
- معیار شناخت خیر 58
- داروی شفابخش 59
- سبب های دوستی 60
- وجوب معرفت در مسألۀ رفاقت 62
- معاشرت و آخرت 64
- نتیجۀ جدائی از حقیقت معاشرت 66
- اشاره 69
- اشاره 72
- اشاره 73
- نشانه های دشمنیِ دوست نما 73
- روح را صحبت ناجنس عذابی است الیم 78
- اشاره 82
- هشدار آیات و روایات 82
- نهی از معاشرت با روی گردانان از حق 88
- گریز از دوستی با نادان 91
- همنشینان ناسالم 93
- اشاره 96
- خیر عظیم 97
- ارزش رفاقت با پاکان 98
- همنشین پاک ، باغبانی هنرمند 101
- خیر دنیا و آخرت با دوست سالم 103
- همنشین پاک از دیدگاه امیر مؤمنان علیه السلام 105
- اشاره 107
- مؤمن آل فرعون 109
- امیر المؤمنین علی علیه السلام و همنشینی با پیامبران 116
- امام حسین علیه السلام جلوۀ اوصاف پیامبران 119
- قرآن کریم ، رزق معنوی 122
- بهره مندی از خیر دنیا و آخرت 123
- سه گروه قاری قرآن 124
- اشاره 128
- تمدن حقیقی و تمدن دروغین 130
- تمدن روزگار 131
- نیاز انسان به وحی 138
- هدایتگری قرآن 139
- ترغیب به تفکر و اندیشه 141
- نیکوکاران در قرآن 143
- تاریخ نگاری قرآن 143
- عذاب ستمگران و پاداش نیکوکاران 146
- معاد در قرآن 148
- تربیت شدگان قرآن 150
- اشاره 153
- اشاره 158
- نجات از مرگ سیاه 158
- نجات با کشتی نجات 160
- رسیدن به اوج قلۀ انسانیت 162
- اشاره 162
- علی علیه السلام و نیازمند 170
- عنایت حضرت امام رضا علیه السلام 171
- زهیر بن قین بجلی 173
- اوج جوانمردی 175
- حفظ پاکی و پاکدامنی در فضای عشق 178
- در قلّۀ عشق به فضایل 180
- پاسخ دندان شکن به ستمگران 184
- اتصال روحی اویس قرنی به پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله 191
- اشاره 191
- امیر عبد اللّٰه خلجستانی 194
- اشاره 198
- اشاره 219
- حقوق معاشرت از دیدگاه امیر المؤمنین علیه السلام 220
- حقوق معاشرت از دیدگاه امام صادق علیه السلام 222
- 1 - مکر و حیله 229
- اشاره 229
- علل تخریت معاشرت 229
- 2 - سخن چینی 230
- 3 - غیبت 231
- 4 - تهمت و بهتان 232
- 5 - دورویی 233
- 6 - تلافی بدی 234
- 7 - کینه و مشاجره 235
- 1 - تهی بودن درون از حرام 236
- اشاره 236
- 2 - گرسنگی و میانه روی در غذا 240
- 3 - تهجّد و عبادت نیمه شب 242
- 4 - تضرع و زاری سحر 245
- اشاره 247
- 5 - همنشینی با شایستگان 247
- جدائی سبب قبولی توبه 250
- اشاره 254
- اشاره 292
- اشاره 302
- اشاره 305
- بازی کودکانه 305
- لجام گسیختگی کودک 306
- داستانی عبرت آموز 307
- دوره دوّم ( لَهْوٌ ) : 309
- اشاره 309
- اوقات فراغت 310
- عقل تعدیل کنندۀ غریزه 311
- انحرافات فکری 312
- گزارش های تکان دهنده 314
- اشاره 316
- دورۀ سوم ( زِینَهٌ ) : 316
- تعلیم و ترتیب جوانان 316
- خطر در کمین 318
- ادب آموزی 319
- تربیت در آخر الزمان 320
- زمان تربیت 321
- حق فرزند 322
- درمان تجمل خواهی 323
- اشاره 324
- دورۀ چهارم ( تَفاخُرٌ ) : 324
- اشاره 329
القِیَامَهِ عَلیٰ تَلٍّ مِنْ نَارٍ حَتّیٰ یَخْرُجَ مِمّا قَالَهُ فِیهِ » (1) .
کسی که به مؤمنی و مؤمنه ای بهتان بزند ، یا چیزی در حق او بگوید که در او نباشد ، خداوند روز قیامت او را بر تپه ای از آتش نگاه می دارد تا عهده اش را از آنچه گفته آزاد کند .
امام صادق علیه السلام می فرماید :
« من بَاهَتَ مُؤمِناً أوْ مُؤمِنَهً بِمَا لَیْسَ فِیهِمَا حَبَسَهُ اللّٰهُ عَزّ وَ جَلَّ یَوْمَ القِیَامَهِ فِی طِینَهِ خَبَالٍ حَتّیٰ یَخْرُجَ مِمّا قَالَ ، قُلْتُ : وَ مَا طِینَهُ خَبَالٍ ؟ قَالَ : صَدِیدٌ یَخْرُجُ مِنْ فُرُوجِ المُومِسَاتِ یعنی الزَّوانِیَ » (2) .
کسی که مرد یا زن مؤمنی را به آنچه در آنان نیست متهم کند ، خداوند روز قیامت او را در گل خبال حبس می کند تا آنچه را گفته اثبات نماید ، راوی می گوید : از حضرت پرسیدم : گل خبال چیست ؟ فرمود : چرک و خونی است که از فرج زنان زناکار بیرون می آید .
5 - دورویی
امام باقر علیه السلام در رابطه با دورویی و نفاق می فرماید :
بِئْسَ العَبْدُ عَبْدٌ یَکُونُ ذَا وَجْهَیْنِ وَ ذَا لِسَانَیْنِ یُطْرِی أخَاهُ شَاهِداً وَ یَأکُلُهُ غَائِباً إنْ أُعطِیَ حَسَدَهُ وَ إنِ ابْتُلِیَ خَذَلَهُ (3) .
1- (1)) الکافی : 193/2 ، باب قضاء حاجه المؤمن ، حدیث 4 ؛ وسائل الشیعه : 363/16 ،
2- (2)) باب الکافی : 188/2 ، باب ادخال السرور علی المؤمنین ، حدیث 2 ؛ بحار
3- (3)) الأنوار : 288/71 ، عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ ، عَنْ أَبِیهِ ، عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِیسَی ، عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ عُمَرَ الْیَمَانِیِّ ، عَنْ جَابِرٍ ، عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ : « قَالَ رَسُولُ اللّٰهِ صلی الله علیه و آله : حَدَّثَنِی جَبْرَئِیلُ علیه السلام : أَنَّ اللّٰهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَهْبَطَ إِلَی الْأَرْضِ مَلَکاً فَأَقْبَلَ ذَلِکَ الْمَلَکُ یَمْشِی حَتَّی وَقَعَ إِلَی بَابٍ عَلَیْهِ رَجُلٌ یَسْتَأْذِنُ عَلَی رَبِّ الدَّارِ فَقَالَ لَهُ الْمَلَکُ مَا حَاجَتُکَ إِلَی رَبِّ هَذِهِ الدَّارِ ، قَالَ : أَخٌ لِی مُسْلِمٌ زُرْتُهُ فِی اللّٰهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی ، قَالَ لَهُ الْمَلَکُ : مَا جَاءَ بِکَ إِلّا ذَاکَ فَقَالَ مَا جَاءَ بِی إِلّا ذَاکَ ، فَقَالَ : إِنِّی رَسُولُ اللّٰهِ إِلَیْکَ وَ هُوَ یُقْرِئُکَ السَّلامَ وَ یَقُولُ : وَجَبَتْ لَکَ الْجَنَّهُ وَ قَالَ الْمَلَکُ : إِنَّ اللّٰهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقُولُ : أَیُّمَا مُسْلِمٍ زَارَ مُسْلِماً فَلَیْسَ إِیَّاهُ زَارَ إِیَّایَ زَارَ وَ ثَوَابُهُ عَلَیَّ الْجَنَّهُ » . الکافی : 176/2 ، باب زیاره الاخوان ، حدیث 3 ؛ وسائل الشیعه : 583/14 ، باب 97 ، حدیث 19864