معاشرت صفحه 50

می گذارد و تجلی نوری از محبوب را در وادی مقدس می بیند و به شنیدن صدای معشوق و گفتگوی با او مفتخر می شود و نهایتاً به مقام کلیم اللهی می رسد .

و اینجاست که باید گفت : ورود به حریم آشنایی و رفاقت با محبوبی مثبت و معشوقی حرارت بخش ، زمینۀ جلوۀ کمالات معشوق را در عاشق فراهم می سازد و از عاشق ، وجودی نزدیک به وجود معشوق به بار می آورد و کاری می کند که هرگاه بیننده ای به تماشای عاشق برخیزد با دیدن عاشق گویی معشوق را می بیند .

پیامبر بزرگوار اسلام صلی الله علیه و آله که با تکیه بر معرفتش از ابتدا محبوبی چون حضرت حق را انتخاب کرد و تا پایان زندگی اش در دنیا در سایۀ دوستی و انس با او به سر برد و محبوب با توفیق ویژه اش ارزش ها و کمالاتش را از وجود محبِّ عاشق ظهور داد به جایی رسید که فرمود :

« مَنْ رَآنی فَقَدْ رَأیَ الْحَقَّ » (1) .

هر کس مرا ببیند بی تردید حق را دیده است .

آن حضرت از طریق این رابطۀ معنوی و همنشینی باطنی و رفاقت ملکوتی در مقامی قرار گرفت که حضرت محبوب ذکر نامش را در تشهد در کنار نام خود واجب نمود و قرار گرفتن کافر و مشرک را در حوزۀ اسلام منوط به اقرار به رسالت آن جناب در کنار اقرار به توحید قرار داد .

اثر گذاری پیامبر و اهل بیت علیهم السلام

اشاره

انسان اگر با تکیه بر معرفت در فضای دوستی و معاشرت با پیامبر