زبده الاحادیث در چهل حدیث و اضافات دیگر صفحه 22

فرمود که مهیای سفر آخرت باش و توشه آن سفر را پیش از رسیدن اجل تحصیل نما .

و بدانکه تو طلب دنیا میکنی و مرگ ترا طلب میکند و بار مکن اندوه روزی را که هنوز نیامده است بر روزیکه در آن هستی . و بدانکه هر چه از مال تحصیل نمائی زیاده از قوت خود در آن بهره ای نخواهی داشت و خزینه دار دیگری خواهی بود .

و بدانکه در حلال دنیا حساب است و در حرام دنیا عقاب و مرتکب شبهات آن شدن موجب عتاب است .

پس دنیا را نزد خود بمنزله مرداری فرض کن و از آن مگیر و مگر بقدر آنچه ترا کافی باشد که اگر حلال باشد زهد در آن ورزیده باشی و اگر حرام باشد در آن و رز و گناهی نداشته باشی

زیرا که آنچه گرفته باشی بر تو حلال باشد چنانچه میته حلال میشود در حال ضرورت و اگر عتابی باشد عتاب آن کمتر باشد .

و از برای دنیای خود چنان کار کن که گویا همیشه خواهی بود و برای آخرت خود چنان کار کن که گویا فردا خواهی مرد .

و اگر خواهی که عزیز باشی بی قوم و قبیله و دارای هیبت باشی بی سلطنت و حکونت پس بیرون برو از ذلت معصیت خدا بسوی عزت طاعت و فرمانبرداری خداوند عزوجل . و از این نوع مواعظ و سخنان اعجاز نشان فرمود تا آنکه نفس مقدسش

قطع گشت و رنگ مبارکش زرد شد .

حدیث دوزادهم

روی ان الحسین بن علی ( ع ) جائه رجل و قال انا رجل عاصی و لا اصبر علی المعصیه فعظنی بموعظه .