نای حکمت : مواعظ حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم به ابوذر غفاری صفحه 17

نعمتهای خدا، افزونتر از آن است که بندگان، قدرت شمارش آن را

داشته باشند.

ای ابوذر!..

تو، در گذشت شب و روز، در حالی به سر می بری که اَجَلها کم می شود، کارها دقیقاً محفوظ است، مرگ هم ناگهان می رسد.

هر زارع و کشتکاری، آنچه را کاشته درو می کند (گندم از گندم بروید، جو ز جو...)

هرکس به هر چیزی برسد، خداوند عطا کرده، و هرکه از گزند و شرّی محفوظ مانده، خداوند نگهبانش بوده است...) (14)

سیمای پرهیزکاران

(ای ابوذر!...

پرهیزکاران، سرورانند. و فقها، رهبران.

همنشینی با اهل تقوا و فقه، سبب فزونی دانش و دین است.