ادب و آداب زائر صفحه 68

را جبران نماید. و از منّت گذاشتن به افراد به خاطر خدمتی که به آنان نموده، جداً بپرهیزد، که منّت‌گذاری به قول قرآن مجید یقیناً سبب باطل شدن عمل و محرومیت خادم از رحمت و فضل خدا می‌شود.

29. گریز از مواضع تهمت‌

بر مؤمن واجب است در هر حال و هرکجا، و در هر شرایطی که ممکن است سبب ایجاد تهمت گردد و به آبرویش زیان برسد، اجتناب نماید.

از امیرمؤمنان(ع) روایت شده:

«مَنْ وَضَعَ نَفْسَهُ مَوَاضِعَ التُّهَمَةِ فَلَا یَلُومَنَّ مَنْ أَسَاءَ بِهِ الظَّن»؛ (1)

«کسی که خود را به دست خود در مواضع تهمت قرار می‌دهد، نباید آن را که به او سوء ظن می‌برد، سرزنش کند».

حضرت صادق(ع) می‌فرماید:

«مَنْ دَخَلَ مَوْضِعاً مِنْ مَوَاضِعِ التُّهَمَةِ فَاتُّهِمَ فَلَا یَلُومَنَّ إِلَّا نَفْسَهُ»؛ (2)

«کسی که وارد بر جاهایی از موارد تهمت شود، و در میان مردم متهم گردد، باید خودش را سرزنش کند».