- مقدمه 1
- مواقف کریمه 2
- محیط امن و امان 9
- اشاره 9
- 1. هزینه سفر 12
- 2. نیت 16
- 3. توبه واقعی 18
- 4. وصیت 21
- 5. سخاوت 22
- 6. رهایی از هر قید و بند 24
- 7. خوشرفتاری با همراهان 26
- 8. شیوه برخورد با زائران مختلف 29
- 9. جدّی بودن برای رفتن به سفر 31
- 10. یاری به افراد کمتوان 33
- 11. گرامی داشتن دیگران و اکرام به آنان 35
- 12. نصیحت و خیرخواهی نسبت به همسفران 37
- 13. پرهیز از عبوسی و ترشرویی 39
- 14. انتقادپذیری 41
- 15. کوشش برای یافتن دوستان جدید 43
- 16. انس با دیگران 44
- 18. بهرهگیری از یافتههای اهل خرد 47
- 17. استفاده از تجارب دیگران 47
- 19. دوری از فرومایگان 49
- 20. مشورت با دیگران 51
- 21. گفتوگوهای سازنده 53
- 22. پندپذیری 57
- 24. ... در پریشان حالی و درماندگی! 59
- 23. الگوی عملی شدن برای دیگران 59
- 25. پرهیز از احترام بیمورد 61
- 26. رعایت حقوق متعارف 62
- 27. تماس با بستگان نزدیک 64
- 28. رعایت مسائل اخلاقی 65
- 29. گریز از مواضع تهمت 68
- 30. احترام به نظر صاحب نظران 70
- 31. عیادت از بیمار 71
- 32. پرهیز از هدردادن وقت 72
- 34. شرکت در جلسات 74
- 33. تشییع جنازه 74
- 35. گذشت از لغزش دیگران 75
- 36. قبول عذرِ عذرخواهان 76
- 37. رعایت امور لازم 78
- 38. کنترل زبان از گفتار ناروا و بیهوده 81
- 39. حفظ چشم از نگاهبه نامحرمان 83
- 40. شکر و سپاس 85
و بدانند که اگر در این جلسات پربهره حضور نیابند و به خاطر ندانستن مسألهای، به خصوص در رابطه با ارکان حج اشتباهی از آنان سرزند، به اصل حجشان لطمه وارد میشود، از این رو لازم است با ارتباط با روحانی و آگاه ساختن وی از نحوه انجام اعمال خود مطمئن شوند.
زائر وقتی در «میقات» محرم میشود، چند چیز بر وی حرام میشود؛ و حلیّت محرمات احرام منوط به بیرون آمدن از هویت احرام است، نه بیرون آمدن از دو حوله و لباس احرام!
بیرون آمدن از هویت احرام به این است که مناسک حج به طور صحیح ادا شود و حج، مطابق مقررات فقه انجام گیرد. اگر غیر از این باشد، انسان محرم میماند تا دوباره به حج برود و حجّی صحیح انجام دهد تا آن چیزهایی که به واسطه احرام بستن حرام شده، دوباره حلال شوند.
دفع این زحمت عظیم، با حضور زائر در جلسات بیان مناسک و گوشفرادادن به مسائل و راهنمایی و همراهی روحانی کاروان و دیگر افراد آگاه به مسائل، قابل پیشگیری است.
35. گذشت از لغزش دیگران
همه میدانیم که هیچکدام از ما مصون از لغزش و اشتباه نیستیم. گاهی لغزش و خطا از روی فراموشی است