آیین اخلاق در قرآن صفحه 787

توانایی‌اش و بر آن کس که تنگدست است به اندازه خودش هدیه شایسته‌ای لازم است و این حقّی است بر نیکوکاران. اگر آنها را طلاق دهید پیش از این‌که با آنان تماس پیدا کنید (آمیزش نمایید)، درحالی‌که مهری برای آنها تعیین کرده‌اید، لازم است نصف آنچه را تعیین کرده‌اید، به آنها بدهید، مگر این‌که آنها حقّ خود را ببخشند، (و یا اگر صغیر و سفیه هستند،) ولّی آنها ببخشد، عفو و گذشت شما به پرهیزگاری نزدیک‌تر است، گذشت را فراموش نکنید، خداوند به عمل شما بیناست.»

عوض گرفتن، حقّ عموم طلاق‌گرفتگان است:

«وَ لِلْمُطَلَّقاتِ مَتاعٌ بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَی الْمُتَّقِینَ»

«1»

«برای زنان مطلّقه هدیه مناسب و شایسته‌ای است و این حقّی است بر پرهیزگاران.»

ثالثا- وظایف شخص نسبت به خویشان: بخشش به دیگر خویشاوندان:

اشاره

«فَآتِ ذَا الْقُرْبی حَقَّهُ» «2»

«پس حقّ بستگان و نزدیکان را ادا کن!»

وصیّت:

«کُتِبَ عَلَیْکُمْ إِذا حَضَرَ أَحَدَکُمُ الْمَوْتُ إِنْ تَرَکَ خَیْراً الْوَصِیَّةُ لِلْوالِدَیْنِ وَ الْأَقْرَبِینَ بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَی الْمُتَّقِینَ» «3»

«بر شما نوشته شده هنگامی که مرگ یکی از شما فرارسد، اگر چیز خوبی (مالی) از خود به جای گذارده، وصیت به‌طور شایسته برای پدر و مادر و نزدیکان کند، این حقّی است بر ذمّه پرهیزگاران.»

__________________________________________________
(1)- بقره (2) آیه 241.
(2)- روم (30) آیه 38.
(3)- بقره (2) آیه 180.