ملکوت اخلاق: گلگشتی در جلوه‌های رفتاری و گفتاری پیامبر اعظم صلی‌الله علیه و آله صفحه 53

پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله معمولًا پس از نماز این دعا را می‌خواند:

اللَّهُمَّ اغْفِرْلی خَطائی وَ ذُنوبی کُلَّها، اللَّهُمَّ أَنْعِمِی وَ احْیِنی وَ ارْزُقْنی وَ اهْدِنی لِصالِح الْاعمالِ وَ الْاخْلاقِ فَانَّهُ لا یَهْدی لِصالِحِها الّا انْتَ وَ لا یَصْرِفُ عَنْ سَیِّئِها الَّا انْتَ. (1) 159

خدایا! همه خطاها و گناهانم را بیامرز. خدایا! به من نعمت بخش و مرا زنده بدار و روزی ده و مرا برای انجام کارهای نیک و رعایت اخلاق پسندیده، هدایت فرما؛ چون جز تو کسی انسان‌ها را به کارهای نیک، هدایت نکند و از کارهای زشت باز ندارد.

هنگامی که صدای اذان را می‌شنید، با بازگو کردن جمله‌های آن، در پایان اذان می‌فرمود:

اللَّهمَ رَبَّ هذِهِ الدَّعْوةِ التَّامَّهِ و الصَّلوهِ الْقائِمَةِ اعْطِ مُحمّداً سُؤْلَهُ یَوْمَ الْقِیامَةِ و بَلِّغْهُ الدَّرَجَةَ الْوَسیلَةَ مِن الْجَنَّةِ و تَقَبَّلْ شَفاعَتَهُ فی امَّتِهِ. (2) 160

ای خدایی که پروردگار این دعوت تام و نماز برپا شده هستی، خواهش‌های محمد را در روز قیامت برآور و او را به درجه‌ای که وسیله آمرزش بهشتی است، برسان و شفاعت او را درباره امتش بپذیر.

هنگامی که بر سر سفره حاضر می‌شد، می‌فرمود:

سُبْحانَکَ الَّلهُمَّ ما احْسَنَ ما تَبْتَلینا سُبحانَکَ ما اکْثَرَ ما تُعْطِینا، سُبْحانَکَ ما اکْثَرَ ما تُعافینا اللَّهُمَّ اوْسِعْ عَلَیْنا و عَلی فُقَراءِ المُؤمنینَ وَ المُؤمِناتِ و الْمُسلِمینَ و الْمُسْلِماتِ. (3) 161

1- تفسیر نمونه، ج 3، ص 213.
2- سفینة البحار، ج 1، ص 42.
3- همان، ص 420.