آفاق محبت: به اهل بیت عصمت و طهارت صفحه 22

«وقتی مرا به آسمان، بالا بردند، با جبرئیل عبورم به آسمان چهارم افتاد. در آن جا خانه ای از یاقوت سرخ دیدم. جبرئیل گفت:

_ این بیت المعمور است، برخیز ای محمّد! و خدا را نماز بگزار.

_ رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: خداوند، همه انبیاء را جمع کرد و آن ها دنبال من، صف نماز بستند، و من، امام جماعت شدم. بعد از آن که سلام نماز را دادم، شخصی از ناحیه پروردگار آمد و گفت:

ای محمّد! پروردگارت سلام می رساند و می فرماید: از پیغمبران، بپرس که قبل از تو، بر چه مبعوث بودند؟

گفتم: ای گروه رسولان! پروردگارم شما را قبل از من بر چه چیز مبعوث کرد؟

گفتند: بر نبوّت تو و ولایت علی بن ابی طالب.»

و این ولایت، همانطور که تمامی امّت اسلام را _ بدون استثناء _ شامل می شود، همچنین، تمامی احوال و همه شئون مردم را نیز شامل است. بدون اینکه حالی از احوال یک انسان، از آن مستثنی گردد، و یا شأنی از شئون از این حکم قطعی و عمومی بیرون باشد با اینکه به طور طبیعی اختلاف احوال و ساعات و شئون، از نظر اختلاف عوامل محبّت و بغض، بسیار است _ با این حال همه این عوامل، در مقابل این ولایت، لغو و غیر قابل اعتناء است.

سرلوحه عمل مؤمن

9_ دوستی اهل بیت علیهم السلام ، سر لوحه عمل مؤمن است،(1)  چنان که

«حافظ ابوبکر بغدادی» در «تاریخ بغداد» این مطلب را در حدیث مرفوع، آورده است.

کشتی نجات

10_ اهل بیت علیهم السلام ، کشتی نجات امّت اند، چنان که در حدیث سفینه _ که حدیث صحیح و ثابتی است _ آمده:

«مثل اهل بیت من در میان شما؛ مانند کشتی نوح است، که هرکس در آن داخل شد نجات یافت، و هر که تخلف ورزید، غرق گشت.»(2)

استجابت دعا

11_ مستجاب شدن درخواست دعا کنندگان _ از هر طبقه که باشد _ موقوف به صلوات بر اهل بیت علیهم السلام است، هم چنان که، در روایت صحیحی که «به طور مرفوع» نقل شده، آمده است:

«هیچ دعایی نیست مگر اینکه، میان آن و آسمان، پرده ای است. این پرده پاره نمی شود، و این دعا به آسمان نمی رود، تا آن که صاحبش بر _ رسول خدا و آل او _ صلوات بفرستد، که اگر چنین نکند دعایش بر می گردد.»(3)

1- «عنوان صحیفه المؤمن، حبّ علیّبن ابیطالب.»
2- «مثل أهل بیتی فیکم، مثل سفینه نوح من رکبها نجا، و من تخلّف عنها غرق.»
3- «ما من دعاء الّا و بینه و بین السماء حجاب حتّی یصلی علی النبی و علی آل محمّد، فاذافعل ذالک انخرق ذالک الحجاب، و دخل الدعاء، و اذا لم یفعل ذالک رجع الدعاء.»