ملکوت اخلاق: گلگشتی در جلوه های رفتاری و گفتاری پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله صفحه 171

زنی بر اثر زندانی کردن گربه ای که به او خوراک و آب نداد و آن را رها نساخت تا از حشرات بیابان بخورد، مورد عذاب قرار گرفت.(1)

فصل دوم: اخلاق خانوادگی

(60) کودکی پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله

هنوز در رحم مادر بود که پدرش در سفر بازرگانی شام، در مدینه درگذشت، به همین دلیل، جدّش، عبدالمطلب سرپرستی او را برعهده گرفت. از کودکی، آثار بزرگی در رفتار و گفتارش هویدا بود. عبدالمطلب به فراست دریافته بود که نوه اش آینده درخشانی خواهد داشت. هشت ساله بود که عبدالمطلب نیز درگذشت. بنابر وصیت عبدالمطلب، ابوطالب، عموی بزرگ محمد صلی الله علیه و آله عهده دار سرپرستی او شد. ابوطالب نیز از رفتار عجیب این کودک که با دیگر کودکان شباهت نداشت، در شگفت می ماند.

هرگز دیده نشد مانند کودکان هم سالش نسبت به غذا، حرص و علاقه نشان بدهد. به غذای اندک بسنده می کرد و زیاده روی نمی کرد. برخلاف کودکان هم سالش و برخلاف عادت و تربیت آن روز، موهای خویش را مرتب می کرد و سر و صورت خود را تمیز نگه می داشت.

روزی ابوطالب از محمد خواست که در حضور او جامه هایش را درآورد و به بستر برود. او این دستور را با کراهت پذیرفت و چون نمی خواست از دستور عموی خود