ملکوت اخلاق: گلگشتی در جلوه های رفتاری و گفتاری پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله صفحه 180

پیامبر خدا سرپیچی کنی، کافر خواهی شد.

پس زیاد بن لبید دست جویبر را گرفت و او را به میان بزرگان قوم خود آورد و ذلفا را به ازدواج او درآورد. مهریه و جهیزیه عروس را نیز برعهده گرفت و به دلیل تنگ دستی داماد، خودش، خانه ای با وسایل زندگی تهیه کرد و به وی اختصاص داد. بدین گونه ذلفا به همسری جویبر درآمد.(1)

عکاف بن الوداعه الهلالی می گوید: به خدمت پیامبر گرامی اسلام رسیدم. پیامبر روی به من کرد و فرمود: ای عکاف آیا همسر داری؟ گفتم: نه یا رسول اللّه . فرمود: آیا کنیز داری؟ گفتم: نه یا رسول اللّه . فرمود: آیا تو سالم و توان مند هستی؟ گفتم: آری و الحمدللّه . پیامبر فرمود: پس بدان که تو از برادران شیطان هستی. یا برو و از راهبان ترسایان (نصاری) شو یا اینکه مانند مسلمانان عمل کن و بدان که نکاح از سنت ماست. بدترین شما و پست ترین مردگانتان زنان و مردان مجرد و بدون همسرند. وای بر تو ای عکاف! ازدواج کن که تاکنون خطا رفته ای! گفتم: یا رسول اللّه ! حال که چنین است، پس برای من همسری انتخاب کنید، پیش از اینکه از جایم برخیزم. فرمود: کریمه، دختر کلثوم حمیری (که ظاهر روایت نشان می دهد، پیامبر پیش تر از جانب این دختر وکیل بوده است) را به ازدواجت درآوردم.(2)

(63) مهریه (مادی و معنوی)

پیامبر گرامی اسلام می فرماید:

مردی که مهر همسرش را ندهد (درصورت توانایی و درخواست همسر)، در روز رستاخیز، خداوند والا می گوید: بنده من! کنیزم را به عهد خودم به عقدت در آوردم. تو (با نپرداختن مهریه) به عهدم وفا نکردی و به کنیزم ستم کردی. پس از نیکی های مردمی گیرند و به اندازه حق زن بدو می دهند. اگر مرد نیکی نداشته باشد، فرمان می رسد او را به خاطر شکستن پیمان، در دوزخ