فرهنگ اخلاقی معصومین- حرف ث _ ج صفحه 285

اشتر بود؛ رئیس لشکر علی علیه السلام .

مرد بازاری با شنیدن این سخن، پشت سر مالک دوید و دید مالک در مسجد مشغول نماز است. وی پس از اینکه مالک نمازش را تمام کرد، روی پای وی افتاد و عذرخواهی کرد. مالک فرمود: من به مسجد نیامدم مگر برای طلب مغفرت تو. (1)

5. مبارزه با حسد

انس بن مالک گوید: با جمعی در حضور رسول خدا صلی الله علیه و آله نشسته بودیم که حضرت فرمود: هم اکنون در این جاده مردی از اهل بهشت می آید. ما نگاه کردیم، دیدیم مردی از انصار آمد که صورت و محاسنش را با وضویی که گرفته بود، پاکیزه کرده بود و کفش هایش در دست چپش بود. وی نزدیک آمد و سلام کرد.

این اتفاق سه بار تکرار شد و پیامبر هر سه بار، آن مرد را بهشتی معرفی کرد. به همین دلیل، شخصی به نام عبدالله بن عمروعاص برای آنکه بداند چرا پیامبر او را بهشتی معرفی کرده است، به بهانه ای به مدت سه روز از وی درخواست کرد که همراهش باشد. عبدالله در این سه روز تمام حرکات و اعمال او را در نظر داشت و دریافت که او مردی معمولی است که برای شب زنده داری بلند نمی شود و فقط هرگاه به این سو و آن سو می غلتید، ذکر خدا می گفت. صبح نمازش را می خواند و جز سخن نیک چیزی نمی گفت. سرانجام، عبدالله از او پرسید چه عملی تو را به این مقام رسانده است؟ مرد، وی را نزدیک خواند و گفت: راز بهشتی بودن من آن نیست که از من دیدی؛ بلکه سببش این است که من به احدی از مسلمانان خیانت نمی کنم و به هیچ یک از افرادی که خداوند به آنها نعمت سرشار داده است، حسد نمی برم. عبدالله به او گفت: اکنون فهمیدم، همین صفات، تو را اهل بهشت کرده است، صفاتی که ما قدرت به دست آوردن آنها را نداریم. (2)