فرهنگ اخلاقی معصومین- حرف ث _ ج صفحه 30

حق خدای متعال را به جا می آوریم و بعد از ادای حق، به درخواست و حاجت می پردازیم. بنابراین، یکی از آثار حمد و ستایش خداوند، کامل کردن دعا و درخواست است.

ب) دوری انسان از هواهای نفسانی

یکی دیگر از برکات حمد و ثنای الهی، دوری انسان از هواها و خواهش های نفسانی است. انسان به حکم عقل، بندگی خداوند و مسیر انبیای الهی و ولایت ائمه معصومان علیهم السلام را می پذیرد؛ زیرا انسان، عاشق رشد و کمال و تربیت خود است و خداوند نیز جامع تمام کمالات و مربی تمام آفرینش و صاحب اختیار و مالک است. اراده خداوند حاکم بر همه قوانین است. پس عقل حکم می کند که تنها باید او را پرستید و از او کمک خواست؛ زیرا راه خدا ثابت و دائمی است و نیز راه مستقیم و همراه با امداد الهی است که ما را به نتیجه مطلوب، یعنی خشنودی خداوند می رساند، پس چرا به سوی هوا و هوس یا قدرت های بیرونی مثل طاغوت ها برویم که خصلت آن تغییر و تعدّد مسیر است. اگر انسان تنها خدا را نپرستد، بی شک بنده هوس ها خواهد شد. در این باره در (آیه 43 سوره فرقان) آمده است: «أَرَأَیْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَوَاهُ؛ آیا آن کسی که هوایِ (نفس) خود را معبود خویش گرفته است، دیدی؟»

ج) توجه به صفات الهی و پرستش او

یکی دیگر از آثار و برکات حمد وثنای الهی، توجه انسان نسبت به صفات الهی است که باعث تقوّم بیشتر انسان با مسئله بندگی و خشوع در برابر خداوند متعال است. (1)

به بیان دیگر، انسان رو به خدا می آورد و او را بندگی می کند و تنها از او یاری می جوید، توجه خود را به خدا و صفات الهی معطوف می کند و باعث می شود که