فرهنگ اخلاقی معصومین علیهم السلام حرف (آ) صفحه 13

آبرو

اشاره

امام صادق علیه السلام فرمود:

اذا رَقَّ العِرْضُ اسْتُصْعِبَ جَمْعُهُ. (1)

هرگاه آبرو بریزد، جمع آوری (و جبران) آن دشوار است.

انسان، این شگفت ترین موجود عرصه آفرینش، در طول زندگی در گستره خاک، از دو حیات متفاوت برخوردار است: حیات طبیعی و حیات معنوی و اجتماعی.

بی تردید، هر انسانی به طور فطری و به حکم عقل عافیت اندیش، در حفظ و سلامتی حیات خود می کوشد و هرچیزی را که این حیات طبیعی را تهدید کند و آن را به خطر اندازد، از خویشتن دور می سازد. با نگاهی به جامعه انسانی درخواهیم یافت که همه کارهای روزانه آدمی مانند: توجه به بهداشت، ورزش، تغذیه و دوری از خطرها، نمونه هایی است از تلاش انسان برای حفظ حیات طبیعی. البته چون انسان، موجودی چند بعدی است، نباید او را تنها در دنیای «خور و خواب و خشم و شهوت» محصور بدانیم. انسان در کنار زندگانی طبیعی خود، از جنبه دیگری از حیات نیز برخوردار است که بعد اجتماعی و معنوی وجود او را در برمی گیرد. شخصیت و آبروی اجتماعی و دینی آدمی در پرتو همین حیات شکل می گیرد و ضامن حیات اجتماعی فرد و در برگیرنده