فرهنگ اخلاقی معصومین علیهم السلام حرف (آ) صفحه 158

«شُحّ» عبارت است از بخل همراه با حرص و آز. «آدم شحیح» به کسی می گویند که صفت بخل (امساک) و حرص (آز) را با هم داشته باشد. (1) آری، بخل همراه حرص به دنیا و جاه و مقام می تواند مایه انحراف فرد و جامعه شود.

گلبانگ حدیث

اشاره

در سخنان معصومین علیهم السلام ، به حرص و آثار آن توجه ویژه ای شده است. در مواردی، حرص و آز نکوهش شده است و مسلمانان را به دوری از این صفت راهنمایی کرده اند. در فرازی دیگر، حقیقت انسان آزمند و حریص به تصویر کشیده شده است. در مواردی نیز ره آورد منفی حرص و آز بیان شده است.

الف _ دوری از حرص و آز

1. حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمود:

الْحِرْصُ أحَرُّ مِنَ النّارِ. (2)

آزمندی از آتش سوزنده تر است.

2. رسول اللّه صلی الله علیه و آله فرمود:

اِیّاکُمْ وَ الْحِرْصَ فَاِنَّ آدَمَ حَمَلَهُ الْحِرْصُ عَلی اَنْ یَأْکُلَ مِنَ الشَّجَرَهِ. (3)

از حرص دوری گزینید؛ زیرا حرص و آز، آدم علیه السلام را واداشت که از درخت ممنوعه بخورد.

تو را باید از حرص و آز احتراز

1- آشنایی با قرآن، ج 7، ص 189.
2- میزان الحکمه، ج 3، ح 3593.
3- سید عطااللّه مجدی، گل های جاویدان، ص 159.