مشعل هدایت صفحه 21

روش رسیدن به کمال و سعادت می باشد و چنین علمی ارزش مند است.(1)

حضرت موسی علیه السلام برای رسیدن به علم ارزش مند، علم استادش را که علم لدنی است، برای خود صلاح و مایه رشد دانست و کوشید در نهایت ادب و با رعایت حال استاد، آن را فراگیرد. گزینش استاد یک اصل اساسی در امر آموزش و پرورش است. معلمی پذیرفته می شود که رابطه او با شاگرد تنها در انحصار داده های ذهنی و علمی نباشد؛ بلکه شاگرد استاد را به عنوان یک الگو و مراد برای خود برگزیده باشد. حضرت خضر علیه السلام استادی است که مقام معلمی خود را به «مرادی» تبدیل کرده و موسی علیه السلام نیز مریدی او را با جان و دل پذیرفته است و می کوشد در پرتو کمال او به رشد و کمال واقعی برسد.

4. بالا بردن منزلت استاد با سپردن وعده

4. بالا بردن منزلت استاد با سپردن وعده

حضرت خضر علیه السلام از موسی علیه السلام پرسید:

وَ کَیْفَ تَصبرُ علی ما لم تُحِط بِه خُبْرا. (کهف: 68)

چگونه در چیزهایی که از آن شناخت نداری، شکیبایی می کنی

موسی علیه السلام جواب داد:

ستجدنی ان شااللّه صابرا و لا اعصی لک امرا. (کهف: 69)

اگر خدا بخواهد، مرا شکیبا خواهی یافت و در هیچ کاری نافرمانی تو نمی کنم.

موسی علیه السلام دستورهای استادش را «امر» نامید و خود را در صورت پیروی نکردن از او، گناه کار و نافرمان خواند و بدین گونه، شأن استادش را بالا برد هم چنین وعده مشخصی به استاد نداد که چنین و چنان می کنم، بلکه گفت انشااللّه به زودی خواهی یافت که چنین و چنان می کنم و درباره خدا