آیین برنامه سازی سیر و سلوک در قرآن صفحه 361

فصل چهارم: راه­های رسیدن به مقام ابرار و مقربان

اشاره

فصل چهارم: راه­های رسیدن به مقام ابرار و مقربان

قرآن کریم و احادیث، جایگاه «ابرار» را در عالم وجود و نزد خداوند سبحان تبیین و ویژگی­های آنها را توصیف فرمود، چنان­که منزلت «مقربان» را که منزلتی عِدْل­ناپذیر و والاترین است، روشن ساخته است. در رأس «مقربان»، پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله، امام علی علیه السلام ، فاطمه­ زهرا علیها السلام و امامان معصوم علیه السلام قرار دارند و انسان کامل خلیفه خدا، حجت بالغه حق و صراط مستقیم سلوک و سعادت، شناخت و شدن برای شهود حق سبحانه هستند و نیل به مقامات آنان، از ابرار و مقربان غیرمعصوم که شاگردان خاص علمی و عملی معصومان علیه السلام هستند، ممکن است، نه ممتنع؛ چنان­که صاحبان خِرَد و فرزانگی، تمنای مرگ با «ابرار» می­نمایند: «رَبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادیاً ینَادی لِلْإِیمَانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّکمْ فَآمَنَّا رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذنُوبَنَا وَکفِّرْ عَنَّا سَیآتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ الْأَبْرَارِ.»(1) همان طور که انسان­هایی مصداق السّابقون و مقربان بودند و با معرفت الهی، محبت به انسان کامل معصوم علیه السلام ، عبودیت و بندگی خدا، سرعت و سبقت در خیرات، مغفرت و رضوان خدا و مجاهدت خالصانه، به چنین موقعیت ممتازی راه یافتند.

پس مؤمنان درجات ابتدایی، متوسط و عالی دارند و هر کمالی که مؤمن