آیین برنامه سازی سیر و سلوک در قرآن صفحه 88

فصل پنجم: انسان و شدن

فصل پنجم: انسان و شدن

از دیدگاه قرآن کریم، انسان ظرفیت­های والایی برای گردیدن وجودی و تحوّل نهادی و جوهری دارد و می­تواند از فرشته­ها نیز گوی سبقت برُباید و به مرتبه فوق مَلَک راه یابد و همراه با انسان کامل معصوم علیه السلام که پیر طریقت و خضر راه است، عوالم هستی را در قوس صعود، یکی پس از دیگری پشت سر بگذارد.

این مسئله ممکن نیست، مگر بر اساس:

الف) معرفهالله؛

ب) معرفت به جایگاه و منزلت خویشتن، یعنی خلیفهالله شدن؛

ج) طهارت برون و درون یا ظاهر و باطن؛

د) محبت الهی و حب به انسان­های کامل الهی؛

ه_) عبودیت و بندگی همه­جانبه در برابر پروردگار عالَم.

انسان که هنگام «ولادت طبیعی» و «تولد تکوینی» حیوان بالفعل و انسان بالقوّه است و از نظر هویت فطری و گفتمان فطرتِ حاکم بر هستی اش، «حی متّأله» به شمار می­رود، می­تواند تولد طیبه و تشریعی یابد و به سوی ملکوت عالم سیر کند. پس به عکس سیر نخست که سیر نزولی از عالم ملکوت به ملک و از نشئه عقل به نشئه ماده است، سیر صعودی را از ملک به ملکوت و