چهل گوهر نکویی صفحه 1

دیباچه

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرموده است: «اِنَّ مِنَ الْبَیانِ لَسِحْراً؛ برخی از سخن ها افسونگرند.»(1) افسون آن نیز به این است که می تواند روحی تازه در کالبد آدمیان بدمد، فرهنگ و شخصیت انسان ها را دگرگون کند، دل ها را از ایستایی برهاند و به جنبش و پویایی وادارد و سرچشمه رویش ها و زایش های علمی و معنوی در جامعه شود. مولانا در این باره گفته است:

آب حیات آمد سخن، کاید ز علم «مِنْ لَدُن»

جان را از او خالی مکن، تا بر دمد اعمال ها

و باز از اوست که:

این سخن، آبی است از دریای بی پایان عشق

تشنگان را آب بخشد، مردگان را جان دهد

از این رهگذر «سخنان» آسمانی بزرگان به ویژه اهل بیت علیه السلام همانند لوحی است که نگرش ها و باورهای آنان در این لوح بازتاب یافته و چون