- 2. تقسیم بندی حقوق 8
- 3. رابطه حقوق خداوند و حقوق مردم 10
- 4. متقابل بودن حقوق 13
- 5. گذشت ناپذیر بودن تجاوز به حقوق بندگان 14
- اشاره 17
- 7. پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله وسلم و حقوق اهل ایمان 17
- 1. چشم پوشی و گذشت 20
- 2. دست گیری و هم دلی 22
- 3. رازداری و خطاپوشی 24
- 4. درگذشتن از لغزش 29
- 5. پوزش پذیری 32
- 6. رد کردن سخنان بدگویان 34
- 7. اندرزگویی و خیرخواهی 35
- اشاره 38
- 8. پایداری بر دوستی 38
- حفظ و تداوم دوستی ها 41
- 10. عیادت و دل جویی 46
- 11. حضور در مراسم خاک سپاری 48
- 12. پذیرش دعوت 51
- 13. قبول هدایا 54
- 14. احسان در برابر احسان 57
- 15. قدرشناسی و سپاس گزاری 59
- 17. مراقبت و سرپرستی 61
- 20. دعا برای سلامتی او به هنگام عطسه 74
- 21. راهبری به مقصود 75
- 22 و 23. پاسخ گویی به سلام؛ خوش صحبتی و حسن خلق 76
- اشاره 76
- الف) فروتنی 80
- ب) خوش زبانی 81
- ج) خوش رویی 82
- 26 و 27. گسترش دامنه دوستی و ترک دشمنی و کینه توزی 89
- 28. خیرخواهی و فریادرسی 91
- 30. ترک خودبینی و خودخواهی 95
خصوصیات دوست خوب
خصوصیات دوست خوب
با توجه به مجموعه احادیثی که به نحوی ما را از دوستی با گروهی خاص منع کرده اند، می توان گفت کسانی که دارای خصوصیات زیر باشند، صلاحیت دوستی و هم نشینی را ندارند: آلودگی به گناه، دروغ گویی، عیب جویی، سخن چینی، بخل و تنگ نظری، حسد، ترس، طمع و خودپسندی، جهل و حماقت.(1)
همچنین در روایات، دوستی با این افراد ستایش و ترغیب شده است: کسانی که از گناه و معصیت دوری می کنند، دست و دل باز، نظربلند، عذرپذیر، با گذشت، بزرگوار، بردبار و صبورند و در سختی و گشایش همراه انسان هستند.(2)
آنچه برشمردیم، مهم ترین خصلت هایی است که در روایات آمده است. ممکن است خصوصیات دیگری نیز باشد که ما در اینجا آنها را بیان نکرده باشیم، ولی می توان همه آنها را در این جمله رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آلهخلاصه کرد که:
خَیْرُ إِخْوانِکَ مَنْ أَعانَکَ عَلی طاعَهِ اللّه ِ وَ صَدَّکَ عَنْ مَعاصِیهِ وَ أَمَرَکَ بِرِضاهُ.(3)
بهترین دوستان تو، کسی است که بر طاعت خدا یاری ات کند و از مخالفت او بر حذرت دارد و تو را به آنچه رضای اوست، فرمان دهد.
حفظ و تداوم دوستی ها
حفظ و تداوم دوستی ها
تا اینجا با شرایط و خصوصیات یک دوست خوب آشنا شدید، ولی نکته مهم تر این است که اگر بعد از سال ها تلاش و جست وجو به دوست و یاوری
1- ر.ک: بحارالانوار، ج 74، ص 190 به بعد؛ باب من لاینبغی مجالسته و مصادقته و مصاحبته؛ همچنین ر.ک: میزان الحکمه، ج 1، ص 76.
2- ر.ک: بحارالانوار، ج 77، صص 269 _ 271؛ میزان الحکمه، ج 1، صص 81 و82.
3- میزان الحکمه، ج 1، ص 82، ح 269.