عالی همتان: کار و همت در سخن و سیره اندیشمندان و عارفان مسلمان صفحه 19

بِنُورِ رَبِّهَا»(1) در آن روز اگر ارض تو غیر از ارض نشده باشد و به نور رب، نورانی نگردیده باشد، ظلمت ها و سختی ها و وحشت ها و فشارها و ذلت ها و عذا ب ها داری. اکنون قوای ظاهره و باطنه ما، مظلمه به ظلمت های شیطانی است، و از آن ترسم که اگر با این حال باقی بمانیم، کم کم ارض هیولانی دارای نور فطرت متبدل شود به ارض سجینی مظلمه خالی از نور فطرت و محجوب از همه احکام فطرت الهی. و این شقاوت است که سعادت در دنبالش نیست، و ظلمتی است که نورانیت در عقب ندارد و وحشتی است که روی اطمینان نبیند و عذابی است که راحت در پی آن نیاید. «فَمَنْ لَمْ یَجْعَلِ اللهُ لَهُ نُوراً فَمٰا لَهُ مِنْ نوُرٍ»(2) پناه می برم به خدای تعالی از غرورهای شیطانی و نفس اماره بالسُوء.

عمده مقصد و مقصود انبیای عظام و تشریع شرایع و تأسیس احکام و نزول کتاب های آسمانی، خصوصاً قرآن شریف جامع، که صاحب و مکاشف آن نور مطهّر، رسول ختمی صلی الله علیه و آله است، نشر توحید و معارف الهیه و قطع ریشه کفر و شرک و دوبینی و دوپرستی بوده، و سرّ توحید و تجرید در جمیع عبادات قلبیه و قالبیه ساری و جاری است. بلکه شیخ عارف کامل، شاه آبادی _ روحی فداه _ می فرمودند: عبادات، اجرای توحید است در ملک بدن از باطن قلب».(3)

1. عارف ربانی مرحوم آیت الله بهجت رحمه الله

«وقتی مرحوم سید محمد فشارکی از سامرا به نجف آمد، مرحوم آخوند خراسانی به شاگردان خود دستور داد در درس ایشان شرکت کنند و همه

1- «در آن روز که این زمین به زمین دیگر و آسمان ها (به آسمان های دیگر) تبدیل می شوند و زمین در آن روز به نور پروردگارش روشن می شود». (زمر: 48 و 69).
2- و هر کس را خدای، نور( علم و معرفت و ایمان) نبخشد، هرگز جان روشنی نخواهد یافت». (و به کفر و شک و حیرت خواهد مرد). (نور: 49)
3- آداب الصلاه، صص 152و153.