عالی همتان: کار و همت در سخن و سیره اندیشمندان و عارفان مسلمان صفحه 65

«چهل سال از عمر خویش را منزویانه گذراند و در این مدت، هرچه سفر کرد و هرجا رفت، همواره در پی کار خویش و همراه مآخذ و یادداشت های خود بود.... او در استفاده از وقت و حذف زواید معاشرت و فضول رفت و آمدها، نمونه بود. درواقع، زندگی، او سرمشقی بود برای هر مرد علم و دانش. بدین گونه، می توان مدت چهل ساله عمر تحقیقی او را مطابق هشتاد [سال] عمر یک محقق عادی دانست. او با این پشتکار و ایمان به کار، موفق به این همه شناخت و اطلاع شد».(1)

مرحوم آیت الله بهجت نقل می کرد که علامه امینی فرموده است: «برای تألیف الغدیر، صد هزار کتاب از کتب عامه را مطالعه کردم».(2)

25. علامه استاد شعرانی

از آیت الله حسن زاده آملی نقل شده است:

«مرحوم استاد شعرانی، خیلی در تعلیم و تربیت، فعال بود. فراموش نمی کنم که درس ایشان تقریباً هیچ تعطیلی نداشت. در طول سال، فقط دو روز درس تعطیل بود؛ روز عاشورا و دیگر روز شهادت رسول الله صلی الله علیه و آله و امام مجتبی علیه السلام . یادم نمی رود که یک روز ]در[ تهران، برف خیلی سنگینی آمده بود. روز تعطیل رسمی هم بود. خواستم به درس بروم، برایم تردید حاصل شد، اما رفتم. وقتی به منزل ایشان رسیدم، مقداری مکث کردم. بالاخره در زدم. در را به رویم گشود]ند[. وارد شدم، عذرخواهی کردم که با این برف، نباید متصدّع بشوم. ایشان فرمودند: شما روزهای پیش که از مدرسه مَروی، تا اینجا می آمدید، این گداهای گذر بودند؛ امروز چطور؟ گفتم: بودند؛ آنها در