فرهنگ تشرف به اماکن مذهبی صفحه 24

د) آرامش روح

د) آرامش روح

وقتی انسان به زیارت امامان می رود، احساس آرامش روحی و معنوی می کند. زیارت آرام بخش دل هاست.

امام صادق (ع) به فضیل بن یسار فرمود: «در اطراف شما قبری است (امام حسین) که هیچ اندوهگینی آن را زیارت نمی کند، مگر آنکه حق تعالی حزن و اندوهش را برطرف و حاجتش را برآورده می سازد».(1)

اگر زائر با کمال خلوص و بدون پرده پوشی، اسرار و مشکلاتی را که از نزدیک ترین کسان خود می پوشاند، با زیارت شونده در میان بگذارد و یقین کند که او شفیع و مقرب درگاه الهی است از دردهای روحی درمان می یابد و توان و نشاط او بیشتر می شود. بر این اساس روان شناسان، زیارت را تلاش مؤثر برای آرامش می دانند. «وقتی انسان به زیارت عزیزی توفیق می یابد، از فضای روحانی آن مکان مقدس تأثیر می گیرد و اشک و گریه، گام نخست زیارت است؛ زیرا گریستن او تجلی طبیعی یک احساس است. عرفا معتقدند کمترین بهره زیارت و عبادت، پیدا کردن حالت حزن و گریستن است که به آرامش و رضامندی از زندگی می انجامد».(2)

علامه طباطبایی می فرمود: «حرم مطهر امام رضا (ع) دارالشفای آل محمد است، هر کس برای رفع بیماری خود نزد طبیب می رود، امام رضا هم طبیب الاطباست.»(3) پیامبر خدا صلی الله علیه و آله درباره زیارت امام رضا (ع) در حدیثی بشارت می دهد:

1- کامل الزیارات، ص 552.
2- مهدی خلیلی، «روان شناسی زیارت»، نشریه حمایت، 1384.
3- سید جلال رضوی، خورشید اهل دل، ص 132.