فرهنگ تشرف به اماکن مذهبی صفحه 38

فرا می گرفت، داخل حرم به کسی غیر از امیرمؤمنان، علی (ع) توجه نمی کرد و همه را از خودش طرد می نمود، روبه روی ضریح مطهر می نشست و در حالی که قطره های اشک از چشمانش سرازیر بود، فرازهای زیارت حضرت را زمزمه می نمود.(1)

ه_) ذکر تکبیر (گفتن الله اکبر)

ه_) ذکر تکبیر (گفتن الله اکبر)

الله اکبر گفتن، یکی از آداب زیارت هنگام مشاهده قبر مطهر است. امام هادی(ع) فرمود: «فَاِذا دَخَلْتَ وَ رَاَیْتَ الْقَبْر فَقِفْ و قُلْ الله اکبر ثَلاثینَ مَرَّه؛ وقتی وارد شدی و نگاهت به قبر افتاد، سی مرتبه الله اکبر بگو.»(2) همان گونه که شیعیان هنگام دیدار امام معصوم (ع)، در محضر شریفشان تکبیر می گفتند.(3)

فلسفه تکبیر آن است که در این زیارت ها مقامات بلندی برای ائمه معصوم(ع) ذکر شده است وچه بسا زائر به علت سطحی نگری، در وادی هولناک غلوّ بیفتد. پس این ذکر ها برای آمادگی زائر و پیش گیری از افتادن در وادی غلوّ است.(4)

و) آهسته سخن گفتن

و) آهسته سخن گفتن

وقتی زائر بر این باور باشد که در محضر امام معصوم و حجت خداست و آگاه بر همه اعمال و رفتار اوست، رفتاری خلاف ادب از او سر نخواهد زد و از فریاد زدن و بی احترامی پرهیز خواهد کرد، چنان که در قرآن کریم نیز به این نکته اشاره شده است: «یا أَیّهَا الّذینَ آمَنُوا لا تَرْفَعُوا أَصْواتَکُمْ فَوْقَ صَوْتِ النّبِیِّ؛ ای کسانی که ایمان آورده اید، صدایتان را بلندتر از صدای پیامبر نکنید.» (حجرات: 2) علامه مجلسی رحمه الله ذیل این آیه می نویسد:

1- مهدی لطفی، علامه امینی جرعه نوش غدیر، قم، مؤسسه فرهنگی انتشاراتی انصاری، 1379، چ 2، ص 41.
2- من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص 609.
3- محمد بن حسن صفّار، بصائر الدرجات، قم، کتاب خانه آیت الله مرعشی، 1404 ه_ .ق، ج 6، ص 311.
4- سید احمد خاتمی، مجله پاسدار اسلام، ش 242 و 243، ص 18.