- 1. اصل حرمت و کرامت 4
- اشاره 4
- فصل اول: کلیات 4
- 2. حرمت و کرامت شخص پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله 4
- 3. عزت پیامبر در دعوت 7
- اشاره 10
- فصل دوم: گونه شناسی حرمت و کرامت در سیره نبوی 10
- اشاره 11
- 1. حرمت وکرامت انسانی 11
- الف) حرمت قشرهای ضعیف 11
- ب) حرمت همه مردم 13
- ج) حرمت زن 15
- د) حرمت دشمن 23
- اشاره 23
- یک _ سوء استفاده نکردن از ضعف دشمن 23
- دو _ حرمت اسیر 24
- سه _ پای بندی به عهد و پیمان با دشمن 25
- چهار _ رعایت حق دشمن 25
- پنج _ فایده رسانی به دشمن 26
- شش _ هدایت دشمن 26
- اشاره 28
- دو _ مقدم داشتن کودک و نوجوان بر بزرگ سالان 28
- 2. حرمت و کرامت رتبه های سِنی 28
- الف) حرمت کودک ونوجوان 28
- یک _ سلام کردن به کودکان 28
- اشاره 28
- چهار _ با احترام صدا کردن 29
- پنج _ شرکت در بازی کودکان 29
- سه _ عیادت از کودکان بیمار 29
- شش _ اهمیت دادن به کودکان 30
- یک _ بهار سازندگی 32
- اشاره 32
- ب) حرمت جوان 32
- دو _ اعتماد به توان مندی جوان 33
- اشاره 33
- اول _ نخستین نماینده و آخرین فرمانده پیامبر 33
- سوم _ فرمانده نبرد با رومیان 34
- دوم _ نخستین فرماندار مکه 34
- ج) حرمت بزرگ سالان و ریش سفیدان 35
- 3. حرمت و کرامت جماعت 36
- اشاره 38
- 4. حرمت و کرامت خویشان 38
- الف) حرمت پدر و مادر 38
- ب) حرمت فرزندان 40
- ج) حرمت دیگر خویشاوندان 45
- اشاره 47
- 5. حرمت و کرامت دینی 47
- الف) حرمت مسلمان 47
- ب) حرمت مؤمن 49
- 6 . حرمت و کرامت سببی 51
- اشاره 51
- الف) حرمت میهمان 52
- ب) حرمت هم نشین 53
- ج) حرمت دوستان 56
- د) حرمت همسایه 58
- فصل سوم: روش شناسی حرمت و کرامت در سیره نبوی 61
- اشاره 61
- 1. روش تربیتی 62
- اشاره 62
- اشاره 62
- الف) روش مدارا 62
- یک _ ضرورت مدارا 63
- دو _ مدارا با دشمن (عفو و گذشت) 64
- سه _ مدارا با مردم (مهربانی) 67
- چهار _ مدارا به معنای دوری از خشونت 69
- پنج _ مدارا در قالب تشویق 70
- ب) روش تشویق 71
- یک _ تشویق به اندیشه ورزی 71
- اشاره 71
- دو _ تشویق به دانش اندوزی 74
- اشاره 75
- 2. روش تبلیغی 75
- اشاره 75
- الف) روش اعطای آزادی 75
- یک _ پرهیز از اجبار در تبلیغ دین 75
- دو _ احترام به باورهای دیگران 77
- سه _ انتقادپذیری 79
- اشاره 80
- ب) روش عزت بخشی 80
- یک _ هجرت 81
- سه _ حکومت 82
- دو _ جهاد 82
- چهار _ توجه به جایگاه اجتماعی 83
- پنج _ فروتنی 84
- ج) روش مشارکت (پیش گامی) 88
- د) روش مشورت 89
- اشاره 91
- ه_) روش ترویج ارزش های انسانی 91
- یک _ رعایت عهد و پیمان 92
- دو _ امانت داری 93
- سه _ پای بندی به وعده 94
- چهار _ سرزنش نکردن 95
- پنج _ دشنام ندادن 97
- شش _ خیانت نکردن 97
- هفت _ احترام به دیگران 98
- هشت _ رعایت مکارم اخلاق 99
- نه _ تأکید بر عزت مندی 101
- کتاب نامه 104
تُقاتِلْ حَتّی تَدْعُوهُم الی الاسلام؛ با آنها جنگ مکن مگر آنکه آنها را اول به اسلام دعوت کنی...».(1)
در مجمع البیان نقل شده است که مردی از اهل مدینه به نام ابو حصین، دو پسر داشت. برخی بازرگانانی که به مدینه کالا وارد می کردند، هنگام برخورد با این دو پسر، آنان را به عقیده و آیین مسیح دعوت کردند. آنان هم تحت تأثیر قرار گرفتند و به این کیش روی آوردند. هنگام بازگشت بازرگانان همراه آنان به سوی شام ره سپار شدند. ابوحصین از این جریان سخت ناراحت شد و به پیامبر خبر داد و از حضرت خواست آنان را به مذهب خود بازگرداند. در این میان، آیه «لا إِکْراهَ فِی الدِّینِ قَدْ تَبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِّ؛ در دین هیچ اجباری نیست و راه از بی راهه به خوبی آشکار شده است.» (بقره: 256) نازل شد.(2) آزاد منشی در دعوت و رعایت حق انتخاب برای طرف مقابل نه تنها سیره پیامبر بود، بلکه اصحاب نیز چنین می کردند. مصعب بن عمیر برای دعوت اسید بن حضیر که از بزرگان قبیله اوس بود، رو به او کرد و گفت: «ممکن است قدری بنشینی تا من سخنی با تو بگویم؟ اگر دوست داشتی، آن را بپذیر و اگر دوست نداشتی، ما از اینجا دور خواهیم شد».(3)
دو _ احترام به باورهای دیگران
دو _ احترام به باورهای دیگران
احترام به باورهای دیگران به معنای احترام به آنان و در واقع، حرمت قائل شدن برای آزادی و حق انتخاب ایشان است. این به معنای پذیرش اندیشه ها و باورهای آنان نیست. به همین سبب، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله اندیشه های دیگران را محترم می شمرد. در عهدنامه ای که در سال دوم هجری برای مسیحیان نوشت،
1- محمد بن علی ابن بابویه، توحید، قم، جامعه مدرسین، ص 341.
2- تفسیر نمونه، ج 2، ص 282.
3- تاریخ تحلیلی اسلام، ج 4، ص117.