کرامت انسان از دیدگاه خاتم پیامبران صلی الله علیه و آله صفحه 92

خُلق کریمانه خویش، ذخیره ای تمام نشدنی از فضایل را در وجود خود جمع کرده بود. چرا انسان ها چنین شیدای آن وجود مبارک شده اند؟ چرا در طول تاریخ، پیامبران پیشین، آرزوی قرار گرفتن در امت محمد صلی الله علیه و آله را می کردند و آیندگان بدون اینکه آن حضرت را دیده باشند، چنین به او ایمان آورده اند؟ چه چیزی در وجود مبارک آن حضرت سبب چنین جذابیتی شده است؟ آیا چیزی جز جنبه های عالی انسانی و وجود برتری ها در سلوک و منش ایشان سبب چنین جذبه ای شده است؟ هرچه بیشتر در وجود پیامبر جست وجو می کنیم و در این اقیانوس پهناور به غواصی می پردازیم، گوهرهای درخشان تری را می یابیم که چشم فضیلت خواه بشریت را به نور خود روشن کرده است. رسول خدا صلی الله علیه و آله در توصیف موقعیت رسالت می فرماید: «اِنّی بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مکارمَ الاخلاق؛ من مبعوث شده ام تا اخلاق کریمانه را به نهایت و سرانجام خود برسانم».

برخی ارزش های اخلاقی پیامبر که نشانه حفظ و ارتقای حرمت و کرامت انسانی بود، عبارتند از:

یک _ رعایت عهد و پیمان

یک _ رعایت عهد و پیمان

رسول اعظم صلی الله علیه و آله می فرماید: «لا دینَ لِمَنْ لا عَهدَ لَهُ؛ کسی که به عهد و پیمان پای بند نباشد، دین ندارد.»(1) پیمان شکنی، نوعی حیله گری و فریب کاری است و فرد دین دار هرگز به این دو آلوده نمی شود. پای بندی به پیمان، از حقوق انسانی است. خیانت حتی به دشمن نیز از فضیلت انسانی به دور است. «خداوند به پیامبر می فرماید: اگر مشرکان در برابر تو در میدان جنگ حاضر نشدند، ولی نشانه هایی از آنها ظاهر شد که درصدد پیمان شکنی هستند و بیم آن می رود که دست به