سیره پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله از نگاهی دیگر صفحه 18

نباید مرتکب آنها شود و روزه وسیله خوبی است تا انسان به کمک آن از هرگونه خطایی دوری کند. اگر کسی در حال روزه مرتکب عمل زشت و ناشایستی از این قبیل شود، گویا اصلاً روزه نبوده است و از دیدگاه اسلام چنین روزه ای تهی از حقیقت است. این نگرش به روزه، عامل مهمی برای از بین بردن هر گونه تعرض نسبت به دیگران است. چنانچه وقتی در حضور پیامبر اسلام درباره شخصی که بسیار نماز می خواند و روزه می گرفت، ولی همسایگان را با زبانش آزار می داد، صحبت به میان آمد، حضرت فرمود: «چنین شخصی در آتش است»(1)؛ یعنی روزه با اینکه حایلی در مقابل عذاب آخرت است، به حال اشخاصی که در صدد زدودن اخلاق فاسد خود نیستند، هیچ گونه فایده ای نخواهد داشت.

بنابراین، انسان همواره باید در پرتو روزه خود را بسازد و از رذائل اخلاقی دوری کند، به عبارت دیگر، پرهیزکاری را پیشه خود سازد؛ در غیر این صورت معنای حقیقی روزه تحقق نیافته است.

2. روزه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله

2. روزه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله

هر کاری که با سختی و مشقت همراه باشد، برتر از کارهایی است که با راحتی و بدون هیچ گونه تلاش و زحمتی انجام داده شود، به همین سبب، پیامبر اسلام همواره از میان عبادت ها سخت ترین و دشوارترین را انتخاب می کرد تا دوستی و علاقه شدید خویش را به خدای تعالی ابراز کند؛ چنان که روایت شده آن حضرت آن قدر روزه می گرفت که مردم گمان می کردند هیچ گاه افطار نخواهد کرد؛ یعنی همیشه روزه است، پس از آن، مدتی روزه گرفتن را ترک کرد و سپس یک روز در میان روزه گرفت. سرانجام روش خود را تغییر داد و