سیره پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله از نگاهی دیگر صفحه 257

تقسیم کرد که به هر فردی از ما یک شتر تعلق گرفت، وقتی که به مدینه باز گشتیم رسول خدا صلی الله علیه و آلهپس از اخراج خمس، دوباره آن غنایم را تقسیم کرد که به هر فردی دوازده شتر رسید».(1)

تقسیم غنایم بنی قریظه به خوبی نشان دهنده عدالت رسول خدا صلی الله علیه و آله در این زمینه است؛ پیامبر اسلام در این مورد پس از اخراج خمس، برای هر اسب دو سهم و برای صاحب آن یک سهم - که در مجموع سه سهم برای هر سوار می شد - و برای پیاده یک سهم در نظر گرفت.(2) بدیهی است که سواران برای نگهداری و خوراک اسب های خود هزینه ای جداگانه متحمل می شدند که می بایست از غنائم جبران می گردید و چنان که سهم سواره نظام به همان میزان پیاده نظام در نظر گرفته می شد، سواره نظام به ناچار باید بخشی از غنائم را که نصیبش می شد به خود و بخشی دیگر را به اسب خود اختصاص دهد. در نتیجه، میزان سود و بهره ای که از غنایم نصیب وی می شد به اندازه یک دوم سهمی بود که به پیاده می رسید و این در حالی است که وی افزون بر اینکه خود در جنگ شرکت کرده اسبش را نیز شرکت داده و قوای اسلام را نیز تقویت کرده است و چه بسا که اسب ها نیز مجروح می شده اند.

2. موارد مصرف غنایم

2. موارد مصرف غنایم

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله هرگز از غنائمی که به دست می آورد در جهت ازدیاد ثروت شخصی خود استفاده نمی کرد، بلکه آن را صرف مصالح عمومی می کرد. برخی موارد مصرف غنائم از این قرار است: