سیره پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله از نگاهی دیگر صفحه 291

این امر بی اطلاع ساز تا در سرزمین قریش آنان را غافلگیر کنم.(1)

6. امانتداری حتی با دشمن

6. امانتداری حتی با دشمن

پیامبر اسلام به امانت داری معروف بود. این ویژگی از دوران قبل از رسالت در ایشان بود به گونه ای که حتی در زمان جاهلیت و در سنین جوانی مردم مکه حضرت را محمد امین لقب داده بودند؛ در آن زمان که مردم نمی توانستند به کسی اعتماد کنند و کالاها و اشیاء قیمتی خود را نزد او به امانت گذارند. رسول خدا صلی الله علیه و آلهمورد اعتماد همگان بود و آنچه را که به امانت گرفته بود به صاحبانشان بازپس می داد. در دوران رسالت این ویژگی قوی تر شد، به گونه ای که رسول اکرم صلی الله علیه و آلهحتی در قبال دشمنان نیز امانت داری می کرد. در جنگ خیبر یکی از بردگان سیاه پوست حبشی که گوسفندان آقای خود را می چراند، هنگامی که مشاهده کرد یهودیان خیبر خود را برای جنگ آماده می کنند، از آنان پرسید: قصد چه کاری دارید؟ گفتند: به جنگ با مردی می رویم که مدعی پیامبری است. نام رسول خدا صلی الله علیه و آلهدر دل چوپان جای گرفت و با گوسفندان خود به سوی آن حضرت حرکت کرد و خود را به ایشان رساند و گفت: به چه چیز مردم را فرامی خوانی؟ فرمود: «تو را به اسلام فرا می خوانم و نیز به اینکه گواهی دهی خدایی جز الله نیست و من رسول خدایم و نیز به اینکه جز خدا را نپرستی.» وی پرسید: اگر به چنین چیزی گواهی دادم و ایمان آوردم چه چیزی نصیب من خواهد شد؟ فرمود: «اگر با همین عقیده بمیری،