سیره پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله از نگاهی دیگر صفحه 41

در جای دیگر می فرماید: «تواضع جز بزرگی چیزی نمی افزاید پس تواضع کنید».(1)

البته، شکی نیست که تواضع حد و مرزی دارد که باید به آن توجه شود؛ زیاده روی در تواضع موجب ذلت و خواری شخص می شود. اگر کسی در مقابل شخص متکبری اظهار تواضع و فروتنی کند، مسلّم است که چنین تواضعی نه تنها مفید نیست بلکه بسیار زشت و خوار کننده است. پیامبر بزرگوار اسلام می فرماید: «با کسی تواضع کنید که متواضع و فروتن باشد، اما در مقابل کسی که تکبر می ورزد تکبر ورزید».(2)

آن حضرت درباره تواضع به یارانش فرمود: «چرا در شما آثار شیرینی عبادت را نمی بینم؟ عرض کردند: شیرینی عبادت چیست؟ فرمود: تواضع».(3)

2. تواضع پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله با کودکان

2. تواضع پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله با کودکان

پیامبر بزرگوار اسلام نسبت به کودکان عنایتی خاص داشت؛ زیرا آنان را آینده سازان و خدمتگزاران اجتماع می دانست. رسول خدا صلی الله علیه و آله هرگاه از سفر بر می گشت، چنانچه به بچه ها برمی خورد، جلوی آنان توقف می کرد و دستور می داد هر یک از اصحاب یکی از بچه ها را روی مرکبش سوار کند و خود حضرت نیز بچه ای را روی مرکبش سوار می کرد و سپس وارد شهر می شد.(4)

مقام پیامبر بزرگوار اسلام هرگز موجب نشد تا به اطرافیان خود بی توجه

1- مسعود بن عیسی ورّام، تنبیه الخواطر، تهران، مرکز فرهنگی انتشاراتی رایحه، 1378، ج 1، ص201.
2- ملامحسن فیض کاشانی، اخلاق حسنه، تهران، پیام آزادی، 1362، ص 100.
3- تنبیه الخواطر، ج 1، ص 201.
4- احیاء العلوم، ج 2، ص 137.