سیره پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله از نگاهی دیگر صفحه 48

نهالی را که باغبان در زمین می کارد، باید ماه ها و سال ها بگذرد تا به مرحله ای از رشد برسد که بتواند میوه دهد و تا آن زمان باغبان چاره ای جز نشستن و انتظار کشیدن ندارد. این نشستن و انتظار کشیدن نوعی صبر است اما نه چندان دشوار؛ صبری که دشوار است، تحمل سختی ها و مقاومت بر مزاحمت های فراوانی است که در زندگی برای انسان به وجود می آید. چنین صبری بسیار ناگوار است و نوشیدن جرعه های تلخ آن کار هر کسی نیست.

پیامبران الهی مرارت ها و رنج های زیادی را از جانب امت خود تحمل کردند و با آنکه در بسیاری از موارد، به نتیجه مورد نظر دست نیافتند، هیچ گاه از حرکت خود بازنماندند و از وظیفه سنگین خود شانه خالی نکردند. از آن جمله، صبر و تحمل در برابر جفا و بی مهری خلق بود، و این کاری بود نه چندان آسان که از عهده هر کسی بر آید، اما پیامبران الهی با نوشیدن جرعه تلخ صبر، آن جفاها را به جان خریدند و سرانجام ظفرمند و پیروز شدند.

1. صبر و مقاومت رسول خدا صلی الله علیه و آله

1. صبر و مقاومت رسول خدا صلی الله علیه و آله

پیامبر بزرگوار اسلام همچون سایر انبیای الهی، بلکه به مراتب بیش از آنان، آزار و اذیت ها را تحمل کرد و سرانجام پیروز شد. حلم و بردباری پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در هنگام شنیدن سخنان زشت و نسنجیده اطرافیان، یکی از مظاهر صبر آن حضرت است، چنان که در جریان تقسیم غنایم، یکی از اعراب گفت: محمد در این تقسیم خدا را در نظر نداشته است. آن حضرت از شنیدن این سخن به قدری ناراحت شد که چهره مبارکش برافروخته گشت؛ اما حلم و بردباری به خرج داد و فرمود: «خدا رحمت کند برادرم موسی را که بیش از این اذیت و آزار دید ولی صبر کرد».(1)