سیره پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله از نگاهی دیگر صفحه 50

پیوسته به میان قبایل می رفت و آنان را به دین خدا می خواند، اما هر بار پاسخ منفی می شنید.(1) لیکن وضع به همین صورت ادامه پیدا نکرد، بتدریج تلاش و کوشش حضرت مؤثر واقع شد و افرادی به وی گرویدند و اسلام اختیار کردند؛ تلخی صبر به شیرینی مبدل شد و رسول خدا ظفرمند و پیروز گشت.

2. بر همه مصائب نباید صبر کرد

2. بر همه مصائب نباید صبر کرد

مصائبی که بر انسان وارد می شود دو نوع است: برخی از حیطه اختیار وی خارج است، مانند انواع بیماری ها و مرگ ومیرها، ولی برخی دیگر در حدود اختیار انسان هاست، مانند: انواع ظلم ها و ستم ها که یا از جانب خود شخص است، یعنی خودش به خودش ظلم روا می دارد و یا از جانب دیگری بر او ظلم و ستم می شود.

به یقین صبری که در اسلام بر آن تأکید شده، صبر بر مصائب نوع اول است. دیدگاه اسلام، هرگز این نیست که در برابر ظلم ظالمان، صبوری کنیم، بلکه دستور اسلام این است که در برابر آنان باید ایستاد و مقاومت کرد، همان طوری که پیامبر بزرگوار اسلام در برابر ظالمان ایستاد و بر دعوت خود استقامت ورزید، تا اینکه پیروز شد.